Ulica Lwowska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Fotojosz (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: fotografie ulicy
m Przywrócono starszą wersję, jej autor to Sei. Autor wycofanej edycji to Fotojosz.
Linia 45: Linia 45:
==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==
*[http://lwowska.w.waw.net.pl Ulica Lwowska w Warszawie – historia, szczegółowy opis zabytków, ulica dzisiaj]
*[http://lwowska.w.waw.net.pl Ulica Lwowska w Warszawie – historia, szczegółowy opis zabytków, ulica dzisiaj]
*[http://fotospacery.josz.info/spacery/34_Warszawa%20-%20ulica%20Lwowska/index.html Fotografie ulicy Lwowskiej - budynki i detale elewacji]


[[Kategoria:Ulice i place Warszawy|Lwowska]]
[[Kategoria:Ulice i place Warszawy|Lwowska]]

Wersja z 21:56, 13 lip 2009

Lwowska
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostki}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo {{{państwo}}}
Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Długość

310m

Poprzednie nazwy

{{{poprzednie nazwy}}}

Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
pl. Politechniki
światła 260m ul. Koszykowa
310m ul. Piękna
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Nowoczesna zabudowa w północnym biegu ulicy
Lwowska 3: kamienica Salomona Peretza z 1911 (wg projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa)
Lwowska 13a: Pałacyk Rusieckiego

zabytek Lwowska – ulica w południowej części Śródmieścia Warszawy.

Przebieg

Ulica Lwowska biegnie od placu Politechniki (N 52°13,301 E 21°00,602) w kierunku północnym do ulicy Pięknej (N 52°13,474 E 21°00,631). Po drodze krzyżuje się z ulicą Koszykową. Kontynuację ciągu ulicy Lwowskiej stanowi Poznańska.

Ulica jest jednokierunkowa, ruch samochodów jest możliwy wyłącznie z kierunku placu Politechniki.

Pochodzenie nazwy

Aktualna nazwa została nadana w roku 1922, jako element polityki zmierzającej do scalania ziem byłych zaborów. Poprzednio Lwowska była częścią ulicy Wielkiej ciągnącej się aż od okolic Bagna i Chmielnej. Dla odróżnienia południowa część (od Alei Jerozolimskich) Wielkiej otrzymała nazwę Nowo-Wielkiej, a na przełomie XIX i XX wieku, po rozparcelowaniu folwarku Koszyki, dzisiejszą Lwowską nazywano Nowo-Nowo-Wielką.

Historia

Korzenie ulicy Lwowskiej sięgają XVIII wieku, kiedy to na tych terenach znajdował się Folwark Koszyki. Jako własność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego został on zmodernizowany, a później włączony do wielkiego założenia urbanistycznego tzw. Ujazdowskiego i Osi Stanisławowskiej. Główna oś ogrodów folwarku wykorzystana została jako jedna z ulic odchodzących od gwiaździstego placu Politechniki – była to obecna ulica Lwowska. Jej rozwój wiąże się z rozbudową wodociągów miejskich i otwarciem pobliskiego Warszawskiego Instytutu Politechnicznego (później: Politechnika) oraz hali targowej Koszyki. Zamieszkiwała tu rosyjskojęzyczna kadra naukowa Instytutu, polscy i żydowscy przedsiębiorcy oraz przedstawiciele wolnych zawodów. W swoim dzisiejszym kształcie, z wielkomiejską zabudową wielopiętrowych kamienic ukształtowała się w zasadzie na początku oraz w latach 30. XX wieku.

Mimo toczących się tu walk podczas powstania warszawskiego (reduta broniona przez Batalion "Golski" AK nigdy nie została zdobyta), ulica i jej zabudowa przetrwała szczęśliwie wojnę bliska oryginalnego kształtu. Zniszczeniu uległy jedynie dwa domy przyległe do placu Politechniki. Dzięki temu może się dziś poszczycić szeregiem cennych budowli wpisanych do rejestru zabytków. Lwowska stanowi unikalne w stali Warszawy zwarte wnętrze miejskie z początku XX wieku.

W części północnej, za skrzyżowaniem z ulicą Koszykową wzniesiono w ostatnich latach nowoczesne budynki biurowe, z których jeden – Norway House – zyskał uznanie architektów i warszawiaków, zdobywając tytuł najlepszego budynku Warszawy za rok 1999.

Otoczenie

  • układ przestrzenny ulicy Lwowskiej został wpisany do rejestru zabytków
  • zabytkowe kamienice – ul. Lwowska 2 (1935), 3 (1911), 4 (1935), 5 (1931), 6 (1910), 7 (1937), 8 (1910), 10 (1928), 11 (1910), 13 (1912), 15 (1912), 17 (1912)
  • najstarsza przy ul. Lwowskiej kamienica pod numerem 9 (1905-06), pozbawiona cech zabytkowych w latach powojennych
  • pałacyk Rusieckiego z roku 1912 (położony w głębi podwórza nr 13) - ul. Lwowska 13a
  • gmach dawnego Gimnazjum nr 5 (ob. Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej) z roku 1900 – ul. Lwowska 12 / ul. Koszykowa 55

Linki zewnętrzne