Andrzej Stopka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
nowe |
link Groteska |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Od [[1945]] roku zajmował się głównie scenografią. Uprawiał też karykaturę. |
Od [[1945]] roku zajmował się głównie scenografią. Uprawiał też karykaturę. |
||
Debiutował jako scenograf w krakowskim [[Teatr Lalki i Aktora |
Debiutował jako scenograf w krakowskim [[Teatr Lalki, Maski i Aktora Groteska|Teatrze Lalki i Aktora "Groteska"]] w roku [[1945]]. Później tworzył scenografie dla innych teatrów krakowskich, a także dla [[Teatr Nowy w Łodzi|Teatru Nowego w Łodzi]] oraz [[Teatr Narodowy w Warszawie|Teatru Narodowego w Warszawie]]. Projektował też scenografie dla przedstawień baletowych. Najciekawsze scenografie Stopka stworzył do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierza Dejmka. |
||
W 1950 roku został mianowany profesorem scenografii w [[Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie]]. Do grona jego uczniów należeli m.in. [[Andrzej Kreütz-Majewski]], [[Krzysztof Pankiewicz]], [[Jan Polewka]] i [[Kazimierz Wiśniak]]. |
W 1950 roku został mianowany profesorem scenografii w [[Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie]]. Do grona jego uczniów należeli m.in. [[Andrzej Kreütz-Majewski]], [[Krzysztof Pankiewicz]], [[Jan Polewka]] i [[Kazimierz Wiśniak]]. |
Wersja z 13:50, 19 sie 2009
Andrzej Stopka (ur. 23 września 1904 w Siedlcu, zm. 11 sierpnia 1973 w Krakowie) – polski scenograf, malarz i grafik.
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesorów Karola Frycza, Władysława Jarockiego i Józefa Mehoffera. Studia ukończył w roku 1931.
Od 1945 roku zajmował się głównie scenografią. Uprawiał też karykaturę.
Debiutował jako scenograf w krakowskim Teatrze Lalki i Aktora "Groteska" w roku 1945. Później tworzył scenografie dla innych teatrów krakowskich, a także dla Teatru Nowego w Łodzi oraz Teatru Narodowego w Warszawie. Projektował też scenografie dla przedstawień baletowych. Najciekawsze scenografie Stopka stworzył do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierza Dejmka.
W 1950 roku został mianowany profesorem scenografii w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Do grona jego uczniów należeli m.in. Andrzej Kreütz-Majewski, Krzysztof Pankiewicz, Jan Polewka i Kazimierz Wiśniak.
Jego karykatury osób z kręgu kultury polskiej wyróżniały się skrajną lakonicznoscią, często były zredukowane do kilku kresek. Publikował je w tygodnikach kulturalnych oraz w Przekroju. Często sygnował swoje karykatury rysunkiem stopki.