Iwan Biełow

Iwan Panfiłowicz Biełow - (ros. Иван Панфилович Белов). (ur. 27 czerwca 1893 Koliniczewo, gubernia Nowgorodzka, zm. 29 lipca 1938 Moskwa), radziecki dowódca wojskowy komandarm 1 rangi 1935.

W wojsku carskim od 1913 unter oficer, uczestnik I wojny światowej. Od lutego 1917 lewy eserowiec, byl przewodniczącym Komitetu żołnierskiego 1 Syberyjskiego pułku zapasowego w Taszkiencie. Pułkiem dowodził w czasie rewolucji październikowej. Członek Rady Turkiestańskiej 1917 - 1919 i członek Turkiestańskiego Komitetu Wykonawczego w l. 1918 - 1921. W 1918 komendant twierdzy Taszkient i dowódca garnizonu. Po zdławieniu lewoeserowskiego powstania w Taszkiencie wyszedł z parii lewych eserów. Członek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji(b) (SDPRR(b)) od 1919. Mianowany zastępca dowódcy Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego. Od kwietnia 1919 naczelny dowódca Wojsk Republiki Turkiestan. W końcu 1919 - 1920 dowódca dywizji w Bucharskiej Grupie Wojsk. W l. 1921 - 1922 zdławił bunt na Kubanie. Ukończył w 1923 Wyższe Kursy Akademickie, po czym dowodził dywizją, korpusem, by zastępca i dowódca Pólnocno Kaukazkiego, Leningradzkiego i Białoruskiego Okręgu Wojskowego.

Asesor w procesie M. Tuchaczewskiego i 7 skazanych na śmierć generałów.

Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. Sądzony i stracony w okresie wielkiej czystki w ZSRR.

Bibliografia

• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 3 Moskwa 1972.