Spycharka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: cs:Dozer |
m →dodatkowy osprzęt: ujednoznacznienie linku |
||
Linia 95: | Linia 95: | ||
Niekiedy spycharki wyposaża się w dodatkowy osprzęt: |
Niekiedy spycharki wyposaża się w dodatkowy osprzęt: |
||
* [[ładowarka|ładowarkowy]] (spycharko-ładowarki) |
* [[ładowarka|ładowarkowy]] (spycharko-ładowarki) |
||
* [[zrywarka|zrywarkowy]] (spycharko-zrywarki) |
* [[zrywarka (maszyna budowlana)|zrywarkowy]] (spycharko-zrywarki) |
||
Spycharki mogą być również wykorzystane do nietypowych prac takich jak: |
Spycharki mogą być również wykorzystane do nietypowych prac takich jak: |
||
* odśnieżanie (najczęściej spycharki ciągnikowe kołowe) – często się stosuje pojazdy samochodowe wyposażone w osprzęt spycharkowy |
* odśnieżanie (najczęściej spycharki ciągnikowe kołowe) – często się stosuje pojazdy samochodowe wyposażone w osprzęt spycharkowy |
Wersja z 23:35, 17 lut 2010
Spycharka – potocznie nazywana spychaczem – jest jedną z najbardziej powszechnych maszyn do robót ziemnych, służącą do odspajania gruntu od podłoża lemieszem (odspojony grunt nazywamy urobkiem) i przesuwania urobku bezpośrednio po podłożu na nieduże odległości. Stosowana przy wykonywaniu wykopów, hałd, nasypów, profilowaniu i niwelowaniu podłoży, plantowaniu terenu i skrawaniu gruntu warstwami itd. Wynaleziona została w USA w 1923 przez J. Earl McLeod'a.
Ciężka spycharka gąsienicowa (spychacz) o bardzo dużym lemieszu, silniku o dużej mocy i dużej sile przesuwania (mogąca bez trudności np. zburzyć dom czy holować ciężki czołg) nazywa się potocznie buldożerem.
Budowa spycharki
Spycharka składa się z:
- osprzętu spycharkowego
- układu zawieszenia ze sterowaniem (układ hydrauliczny lub mechaniczny)
- lemiesza spycharkowego
- ciągnika
Podział spycharek
Podział spycharek ze względu na zastosowany ciągnik
- gąsienicowe
- kołowe
- z ramą sztywną
- przegubową
Rodzaje spycharek ze względu na lemiesz
- czołowe (lemiesz ustawiony prostopadle do kierunku ruchu)
- bocznie przechylne (lemiesz nastawialny w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku jazdy)
- segmentowe (na końcach lemiesza montowane dodatkowe ściany boczne)
- czołowe skośne (lemiesz nastawialny w płaszczyźnie poziomej)
- specjalne (z koszem zasypowym, karczowniki, z dodatkowymi układami regulacji, ze ślimakiem wzdłużnym, układem wibracyjnym lub impulsowym)
- skośne (lemiesz ustawiony bokiem do kierunku jazdy, umożliwia boczne przemieszczanie urobku)
- uniwersalne (możliwość ustawienie lemiesza w pozycjach skośnej, czołowej i przechylonej)
Podział spycharek ze względu na sposób sterowania lemieszem
- hydrauliczne
- mechaniczne
Podstawowe parametry spycharek
- Siła naporu
- Długość lemiesza (B)
- wysokość lemiesza (H)
- kąt skrawania (α)
- kąt skosu lemiesza (β)
- kąt przechylenia lemiesza (γ)
- głębokość opuszczania lemiesza (g)
- masa robocza spycharki – masa spycharki wraz z osprzętem, narzędziami, paliwem, smarami i operatorem (7,5 kN), bez obciążników
Praca spycharek
W pracy spycharek rozróżnia się 3 fazy:
- faza odspajania gruntu (nóż lemiesza poniżej płaszczyzny jazdy)
- sposobem płaskim – lemiesz przez całą drogę odspajania opuszczony jest na tę samą głębokość
- sposobem schodkowym – lemiesz na drodze odspajania dwu- lub trzykrotnie zmienia głębokość (na mniejszą)
- faza przesuwania urobku (nóż lemiesza w poziomie płaszczyzny jazdy)
- przesuwanie czołowe[1]
- płaskie – płaszczyzna przesuwania w płaszczyźnie terenu
- korytowe – płaszczyzna przesuwanie poniżej płaszczyzny terenu (wydajność większa nawet o 100%)
- przesuwanie boczne
- faza rozładunku (nóż lemiesza powyżej płaszczyzny jazdy)
Sposoby zmniejszania strat bocznych:
- przesuwanie korytowe
- metoda zwałów pośrednich – drogę przesuwu dzieli się na 25-30 m odcinki
- zmiana toru przesuwu tak, żeby podczas kolejnego cyklu zgarniać materiał stracony w poprzednim
- stosowanie dwóch spycharek jadących w bliskiej odległości
Wydajność spycharki
Wydajność zależna jest od technologii pracy, wymiarów lemiesza, mocy ciągnika, rodzaju gruntu i pochylenia terenu oraz siły naporu spycharki. Czynnikiem decydującym jest cykl pracy.
Cykl pracy spycharki
Cykl pracy spycharki składa się z czynności stałych i zmiennych, czas jego trwania jest równy:
- Czynności stałe [min]
- zmiany biegów (t1 – przeciętnie 5s)
- zmiany kierunku jazdy (t2 – przeciętnie 10s)
- podnoszenie i opuszczanie lemiesza (t3 – przeciętnie 4-5s)
- Czynności zmienne
- odspajanie gruntu i nagarnianie urobku
- przemieszczanie urobku
- jazda powrotna
- Ogólny wzór czasu trwania czynności zmiennych:
- gdzie:
- ln – długość odcinka na którym grunt jest odspajany [m]
- l – droga jazdy w jednym kierunku
- vj – prędkość jazdy w fazie odspajania [km/h]
- v1 – prędkość przy przemieszczaniu urobku
- v2 – prędkość podczas powrotu
- gdzie:
Efektywny czas pracy
Współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy jest stosunkiem przepracowanych przeciętnie minut w ciągu godziny (Tn) do czasu rzeczywistego: kc = Tn/60 W normalnych warunkach przyjmuje się do kalkulacji kc = 0,80
dodatkowy osprzęt
Niekiedy spycharki wyposaża się w dodatkowy osprzęt:
- ładowarkowy (spycharko-ładowarki)
- zrywarkowy (spycharko-zrywarki)
Spycharki mogą być również wykorzystane do nietypowych prac takich jak:
- odśnieżanie (najczęściej spycharki ciągnikowe kołowe) – często się stosuje pojazdy samochodowe wyposażone w osprzęt spycharkowy
- karczowanie drzew
- jako popychacze zgarniarek
- prace podwodne
Wiele innych maszyn korzysta z osprzętu spycharkowego jako układów uzupełniających:
- walce i kompaktory
- koparki łyżkowe
- równiarki
- pojazdy samochodowe
- wyciągarki
- ↑ straty przesypu: część urobku jest tracona z powodu przesypywania się z boków lemiesza, straty te zależą głównie od rodzaju podłoża i są proporcjonalne do odległości, na jaką transportowany jest urobek. Współczynnik strat przesypu określamy wzorem: