Siekacz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: ru:Резцы |
→Bibliografia: techniczna poprawa działania szablonów bibliografii, + ew. WP:SK |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia |
{{Bibliografia| |
||
# {{cytuj książkę | nazwisko=Kowalski | imię=Kazimierz |
# {{cytuj książkę | nazwisko=Kowalski | imię=Kazimierz |
||
| tytuł=Ssaki, zarys teriologii | rok=1971 | wydawca=PWN | miejsce=Warszawa }} |
| tytuł=Ssaki, zarys teriologii | rok=1971 | wydawca=PWN | miejsce=Warszawa }} |
||
# {{cytuj książkę | nazwisko= Krysiak | imię=Kazimierz | nazwisko2= Świeżyński | imię2=Krzysztof| tytuł= Anatomia zwierząt. T. 2 | data=2008 | wydawca=PWN| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-13544-7}} |
# {{cytuj książkę | nazwisko= Krysiak | imię=Kazimierz | nazwisko2= Świeżyński | imię2=Krzysztof| tytuł= Anatomia zwierząt. T. 2 | data=2008 | wydawca=PWN| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-13544-7}} |
||
}} |
|||
{{Bibliografia stop}} |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 16:56, 2 maj 2010
Siekacz (łac. dens incisivus, l. mn. dentes incisivi) – jeden z zębów charakterystycznych dla uzębienia heterodontycznego. Jest zębem jednokorzeniowym o koronie jedno-, dwu- lub trójguzkowej. Siekacze znajdują się w przednim odcinku szczęki bądź żuchwy. Służą do chwytania i odcinania kawałków pożywienia. Mają kształt stożkowaty lub dłutowaty. U niektórych zwierząt (gryzonie, słoniowate i świniowate) rosną przez całe życie (tzw. zęby hypselodontyczne). U przeżuwaczy siekacze górne nie występują. Błędnie nazywane kłami, tzw. ciosy słoni i mamutów są zmodyfikowanymi siekaczami.