Mały ZHR: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 18:55, 6 lip 2010

Mały ZHR (formalnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej) – jawna, choć formalnie nielegalna, katolicka organizacja harcerska, założona w Gdyni 11 listopada 1988 r.

Organizacja ta, po zjednoczeniu podobnych nieformalnych grup harcerskich z całej Polski w 1989 r, które to zjednoczenie zostało również nazwane Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej, jest dla odróżnienia nazywane "małym ZHR".

Po pielgrzymce papieskiej w 1987 r. coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach Białej Służby 87, pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z Ruchem Harcerskim Rzeczypospolitej. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej – jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o stowarzyszeniach, które dawało ZHP monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.

11 listopada 1988 r. powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, Sopotu, Szczecina i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z Ruchem Harcerskim (RH). Komendantem organizacji wybrany został harcmistrz Michał Guć, jego zastępcą – hm. Piotr Wysocki, obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm. Maciej Lisicki z Gdańska.

Organizacja prowadziła działalność wychowawczą, propagowała ideę niezależnego harcerstwa, wydawała przy wsparciu podziemnej "Solidarności", niezależną gazetkę "Wtyczka", kierowaną do uczniów szkół średnich, współpracowała z innymi niezależnymi organizacjami młodzieżowymi.

12 lutego 1989 r. w Warszawie spotkali się przedstawiciele niezależnych struktur i organizacji harcerskich z całej Polski, którzy postanowili zjednoczyć się, powołując do życia ogólnopolską organizację harcerską, w skład której weszłyby wszystkie wcześniejsze inicjatywy. Uznano, iż najlepszą nazwą dla nowej organizacji będzie właśnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej ("średni ZHR"). Jego powstanie oznaczało zakończenie odrębnego funkcjonowania współtworzących go organizacji, w tym powołanego w 1988 roku w Gdyni ZHR-u, który dla odróżnienia nazywany jest "małym ZHR".

Zobacz też

Źródła

Robert Wiraszka, Kalendarium ZHR 1989-2000, Warszawa 2001, ISBN 83-87899-80-1.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Organizacja ta, po zjednoczeniu podobnych nieformalnych grup [[harcerstwo|harcerskich]] z całej Polski w [[1989]] r, które to zjednoczenie zostało również nazwane [[Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej|Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej]], jest dla odróżnienia nazywane "małym ZHR".
-Po pielgrzymce papieskiej w [[1987]] r. coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach [[Biała Służba|Białej Służby 87]], pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z [[Ruch Harcerstwa Rzeczypospolitej|Ruchem Harcerskim Rzeczypospolitej]]. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej – jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o [[stowarzyszenie|stowarzyszeniach]], które dawało [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]] monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.
+Po pielgrzymce papieskiej w [[1987]] r. coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach [[Biała Służba|Białej Służby 87]], pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z [[Ruch Harcerski Rzeczypospolitej|Ruchem Harcerskim Rzeczypospolitej]]. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej – jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o [[stowarzyszenie|stowarzyszeniach]], które dawało [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]] monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.
-[[11 listopada]] [[1988]] r. powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, [[Sopot]]u, [[Szczecin]]a i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z [[Ruch Harcerski|Ruchem Harcerskim]] (RH). Komendantem organizacji wybrany został [[harcmistrz]] [[Michał Guć]], jego zastępcą – hm. [[Piotr Wysocki]], obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm. [[Maciej Lisicki]] z Gdańska.
+[[11 listopada]] [[1988]] r. powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, [[Sopot]]u, [[Szczecin]]a i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z [[Ruch harcerski|Ruchem Harcerskim]] (RH). Komendantem organizacji wybrany został [[harcmistrz]] [[Michał Guć]], jego zastępcą – hm. Piotr Wysocki, obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm. [[Maciej Lisicki]] z Gdańska.
 Organizacja prowadziła działalność wychowawczą, propagowała ideę niezależnego harcerstwa, wydawała przy wsparciu podziemnej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność"|"Solidarności"]], niezależną gazetkę "Wtyczka", kierowaną do uczniów szkół średnich, współpracowała z innymi niezależnymi organizacjami młodzieżowymi.