Wojna rosyjsko-turecka (1710–1711)

Wojna rosyjsko-turecka 1710-1711 – wojna pomiędzy Carstwem Rosyjskim a imperium osmańskim, będąca częścią wojny północnej, rozegraną na teatrze południowoeuropejskim.

Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą w 1709 i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan Augusta II w Rzeczypospolitej, król Szwecji Karol XII przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił sułtana Ahmeda III do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło 20 listopada 1710. Armia rosyjska, próbująca uderzyć na Mołdawię została pobita przez Turków 18 lipca 1711 w bitwie pod Stănileşti. 21 lipca 1711 Piotr I zmuszony był podpisać niekorzystny traktat prucki, na mocy którego Rosja zwracała Turcji Azow, zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. Taganrogu). Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej.