Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Cz\B |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa''', znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (''Militia Jesu Christi'') – zakon założony w 1209 roku w [[Langwedocja|Langwedocji]] we [[Francja|Francji]] do walki z [[albigensi|albigensami]]. Do założycieli należeli: biskup [[Fulko z Tuluzy]], [[Szymon z Montfort (starszy)|Szymon z Montfort]] oraz [[Dominik Guzmán]]. |
'''Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa''', znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (''Militia Jesu Christi'') – zakon założony w 1209 roku w [[Langwedocja|Langwedocji]] we [[Francja|Francji]] do walki z [[albigensi|albigensami]]. Do założycieli należeli: biskup [[Fulko z Tuluzy]], [[Szymon z Montfort (starszy)|Szymon z Montfort]] oraz [[Dominik Guzmán]]. |
||
W 1234 roku [[Grzegorz IX|papież Grzegorz IX]] nadał mu regułę [[Augustyn z Hippony|augustiańską]] oraz strój zakonny, na który składał się |
W 1234 roku [[Grzegorz IX|papież Grzegorz IX]] nadał mu regułę [[Augustyn z Hippony|augustiańską]] oraz strój zakonny, na który składał się czarny płaszcz oraz biała tunika z symbolem zakonu na lewej piersi. Od początku rycerze znajdowali się pod opieką duchową [[dominikanie|dominikanów]]. Po zduszeniu ruchu albigensów przestał istnieć cel, dla którego zakon został powołany. W związku z tym już pod koniec [[XIII wiek|XIII w.]] bracia-rycerze zostali połączeni z [[Zakon od Pokuty św. Dominika|Zakonem od Pokuty św. Dominika]], dając początek [[Trzeci zakon św. Dominika|Trzeciemu Zakonowi św. Dominika]] (tercjarze dominikańscy). |
||
[[Kategoria:Zakony rycerskie|Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja), Zakon]] |
[[Kategoria:Zakony rycerskie|Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja), Zakon]] |
||
Wersja z 13:04, 17 lut 2011
Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa, znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (Militia Jesu Christi) – zakon założony w 1209 roku w Langwedocji we Francji do walki z albigensami. Do założycieli należeli: biskup Fulko z Tuluzy, Szymon z Montfort oraz Dominik Guzmán.
W 1234 roku papież Grzegorz IX nadał mu regułę augustiańską oraz strój zakonny, na który składał się czarny płaszcz oraz biała tunika z symbolem zakonu na lewej piersi. Od początku rycerze znajdowali się pod opieką duchową dominikanów. Po zduszeniu ruchu albigensów przestał istnieć cel, dla którego zakon został powołany. W związku z tym już pod koniec XIII w. bracia-rycerze zostali połączeni z Zakonem od Pokuty św. Dominika, dając początek Trzeciemu Zakonowi św. Dominika (tercjarze dominikańscy).