Domenico Veneziano: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: nl:Domenico Veneziano
ort., drobne redakcyjne
Linia 3: Linia 3:
'''Domenico Veneziano''' właściwie '''Domenico di Bartolomeo da Venezia''' (ur. ok. [[1410]], zm. [[1461]]) – włoski malarz renesansowy.
'''Domenico Veneziano''' właściwie '''Domenico di Bartolomeo da Venezia''' (ur. ok. [[1410]], zm. [[1461]]) – włoski malarz renesansowy.


Z pochodzenia był [[wenecja]]ninem, a tworzył we [[Florencja|Florencji]]. Być może to właśnie związki z Wenecją, która zawsze słynęła z kolorystyki, wpłynęły na zainteresowanie malarza kolorem. Domenico Venziano eksperymentował także w zakresie techniki malarskiej, dodając do farb olej. [[Giorgio Vasari]] napisał, że Domenico Veneziano został zamordowany przez innego malarza, [[Andrea del Castagno]]. Wydaje się dziś jednak, że była to nieprawda, gdyż Castagno zmarł cztery lata przed swoją rzekomą ofiarą.
Z pochodzenia był [[Wenecja]]ninem, a tworzył we [[Florencja|Florencji]]. Być może to właśnie związki z Wenecją, która zawsze słynęła z kolorystyki, wpłynęły na zainteresowanie malarza chromatyką. Domenico Venziano eksperymentował także w zakresie techniki malarskiej, dodając do farb olej. [[Giorgio Vasari]] napisał, że Domenico Veneziano został zamordowany przez innego malarza, [[Andrea del Castagno]]. Wydaje się dziś jednak, że była to nieprawda, gdyż Castagno zmarł cztery lata przed swoją rzekomą ofiarą.


Do kaplicy rodziny Uzzano przy kościele Santa Lucia de'Magnoli namalował około 1445 roku ołtarz, składający się z głównej sceny z Madonną z Dzieciątkiem i świętymi oraz pięciu mniejszych obrazów, pierwotnie umieszczonych na [[predella|predelli]], a dziś rozrzuconych po różnych muzeach. W centrum przedstawienia zasiada Maryja na tronie; po bokach stoją święci: św. Franciszek, św. Jan Chrzciciel, św. Zenobiusz i św. Łucja. Postacie umieszczone są tle architektury o cechach jeszcze gotyckich. Kolorystyka jest pastelowa, jasna, złożona z różu, błękitu, żółci i zieleni. Jedyny kontrast stanowi czerwień stroju Jana Chrzciciela, którego zresztą cała postać wyraźnie odcina się od pozostałych świętych, wytwornych i subtelnych.
Do kaplicy rodziny Uzzano przy kościele Santa Lucia de'Magnoli, około 1445 roku namalował ołtarz, składający się z głównej sceny ukazującej Madonnę z Dzieciątkiem i świętymi oraz z pięciu mniejszych obrazów, pierwotnie umieszczonych na [[predella|predelli]], a dziś rozrzuconych po różnych muzeach. W centrum przedstawienia zasiada Maryja na tronie; po bokach stoją święci: św. Franciszek, św. Jan Chrzciciel, św. Zenobiusz i św. Łucja. Postacie umieszczone są na tle architektury o cechach jeszcze gotyckich. Kolorystyka jest pastelowa, jasna, złożona z różu, błękitu, żółci i zieleni. Jedyny kontrast stanowi czerwień stroju Jana Chrzciciela, którego zresztą cała postać wyraźnie odcina się od pozostałych świętych, wytwornych i subtelnych.


== Dzieła artysty ==
== Dzieła artysty ==

Wersja z 13:01, 3 kwi 2011

Madonna z Dzieciątkiem i świętymi, ok. 1445, Galeria Uffizi
Jan Chrzciciel na pustyni, ok. 1445, National Gallery of Art

Domenico Veneziano właściwie Domenico di Bartolomeo da Venezia (ur. ok. 1410, zm. 1461) – włoski malarz renesansowy.

Z pochodzenia był Wenecjaninem, a tworzył we Florencji. Być może to właśnie związki z Wenecją, która zawsze słynęła z kolorystyki, wpłynęły na zainteresowanie malarza chromatyką. Domenico Venziano eksperymentował także w zakresie techniki malarskiej, dodając do farb olej. Giorgio Vasari napisał, że Domenico Veneziano został zamordowany przez innego malarza, Andrea del Castagno. Wydaje się dziś jednak, że była to nieprawda, gdyż Castagno zmarł cztery lata przed swoją rzekomą ofiarą.

Do kaplicy rodziny Uzzano przy kościele Santa Lucia de'Magnoli, około 1445 roku namalował ołtarz, składający się z głównej sceny ukazującej Madonnę z Dzieciątkiem i świętymi oraz z pięciu mniejszych obrazów, pierwotnie umieszczonych na predelli, a dziś rozrzuconych po różnych muzeach. W centrum przedstawienia zasiada Maryja na tronie; po bokach stoją święci: św. Franciszek, św. Jan Chrzciciel, św. Zenobiusz i św. Łucja. Postacie umieszczone są na tle architektury o cechach jeszcze gotyckich. Kolorystyka jest pastelowa, jasna, złożona z różu, błękitu, żółci i zieleni. Jedyny kontrast stanowi czerwień stroju Jana Chrzciciela, którego zresztą cała postać wyraźnie odcina się od pozostałych świętych, wytwornych i subtelnych.

Dzieła artysty

Obrazy z predelli:

Malarzowi przypisuje się też kilka portretów kobiecych, ukazujących modelki z profilu oraz wizerunki Madonny z Dzieciątkiem.

Bibliografia

  • Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, t.I, Warszawa-Kraków 1985.
  • Renesans w sztuce włoskiej, red. R. Toman, 2007.