Bitwa o Fort Duquesne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: nn:Slaget ved Fort Duquesne |
ilustracja, źródła/przypisy, drobne redakcyjne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|nazwa = Bitwa o Fort Duquesne |
|nazwa = Bitwa o Fort Duquesne |
||
|konflikt = [[Brytyjska wojna z Indianami i Francuzami|Wojna z Francuzami i Indianami]]|grafika |
|konflikt = [[Brytyjska wojna z Indianami i Francuzami|Wojna z Francuzami i Indianami]]|grafika |
||
|grafika = |
|grafika = FortDuquesne.jpg |
||
|opis = Brytyjska okupacja ruin Fortu Duquesne, rycina autorstwa This engraving by Alfreda Wauda |
|||
| ⚫ | |||
|data = [[14 września]] [[1758]] |
|data = [[14 września]] [[1758]] |
||
|miejsce = [[Pittsburgh]] |
|miejsce = [[Pittsburgh]] |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|przyczyna = |
|przyczyna = |
||
|terytorium = [[Prowincja Pensylwania]] |
|terytorium = [[Prowincja Pensylwania]] |
||
|strona1 = |
|strona1 = {{państwo|Wielka Brytania|1707}} |
||
|strona2 = |
|strona2 ={{państwo|Francja|1715}} |
||
|dowódca1 = [[James Grant]] |
|dowódca1 = [[James Grant]] |
||
|dowódca2 = [[François-Marie Le Marchand de Lignery]] |
|dowódca2 = [[François-Marie Le Marchand de Lignery]] |
||
|siły1 = 800 żołnierzy i milicji |
|siły1 = 800 żołnierzy i milicji |
||
|siły2 = 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian |
|siły2 = 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian |
||
|straty1 = |
|straty1 = 104 zabitych;<ref name=StewartTwo17>Stewart, tom II, s. 17</ref><br>220 rannych;<ref name=StewartTwo17/><br>18 pojmanych |
||
|straty2 = |
|straty2 = 8 zabitych;<br>8 rannych<ref name=Steele214>Steele, s. 214</ref> |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | |||
{{Wojna z Indianami i Francuzami}} |
{{Wojna z Indianami i Francuzami}} |
||
'''Bitwa o Fort Duquesne''' była nieudaną próbą zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała [[John Forbes|Johna Forbesa]], podczas [[Brytyjska wojna z Indianami i Francuzami|Wojny z Francuzami i Indianami]], stanowiącej północnoamerykański front [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]]. |
'''Bitwa o Fort Duquesne''' była nieudaną próbą zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała [[John Forbes|Johna Forbesa]], podczas [[Brytyjska wojna z Indianami i Francuzami|Wojny z Francuzami i Indianami]], stanowiącej północnoamerykański front [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]]. |
||
| Linia 27: | Linia 29: | ||
Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać [[Fort Duquesne]] wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do [[26 listopada]], kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera [[William Pitt, 1. hrabia Chatham|Williama Pitta]]. |
Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać [[Fort Duquesne]] wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do [[26 listopada]], kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera [[William Pitt, 1. hrabia Chatham|Williama Pitta]]. |
||
==Źródła== |
|||
#{{cytuj książkę|nazwisko=Steele|imię=Ian K.|authorid=Ian K. Steele|tytuł=Warpaths: Invasions of North America|miejsce=Nowy Jork i Oxford|wydawca=Oxford University Press|rok=1994|isbn=0-19-50822-2|język=en}} |
|||
#David Stewart, ''Sketches of the Character, Manners and Present State of the Highlanders of Scotland'', 2 tomy, John Donald Publishers Ltd., Edinburgh, 1977 (oryginalnie wydane w 1822) |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Fort Duquesne, Bitwa o}} |
{{DEFAULTSORT:Fort Duquesne, Bitwa o}} |
||
Wersja z 16:22, 14 maj 2011
| Wojna z Francuzami i Indianami | |||
 {{{opis grafiki}}} | |||
| Czas |
{{{czas}}} | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo francuskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |||
Szablon:Wojna z Indianami i Francuzami
Bitwa o Fort Duquesne była nieudaną próbą zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała Johna Forbesa, podczas Wojny z Francuzami i Indianami, stanowiącej północnoamerykański front wojny siedmioletniej.
John Forbes miał łącznie około 6000 ludzi skoncentrowanych w Fort Cumberland w stanie Maryland, wliczając w to 2-tysięczny kontyngent wirgińskiej milicji stanowej przyprowadzony przez Jerzego Waszyngtona.
14 września 1758 roku major James Grant z 77 regimentu pieszego ruszył z 800 ludźmi na Fort Duquesne, jako część brytyjskiej inwazji na dolinę Ohio. Jego przeciwnik - De Lignery - zdający sobie sprawę z tych ruchów, wysyłał około 500 ludzi do utworzenia zasadzki. Otoczeni Szkoci walczyli zajadle, ale nieprzyzwyczajeni do taktyki stosowanej na północnoamerykańskim teatrze działań, zadawali niewielkie straty Francuzom. Grant wraz z 18 oficerami został wzięty do niewoli. Zabici żołnierze szkockiego regimentu zostali umieszczeni na palach, a ich kilty poniżej nich.
Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać Fort Duquesne wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta.
Źródła
- Ian K. Steele: Warpaths: Invasions of North America. Nowy Jork i Oxford: Oxford University Press, 1994. ISBN 0-19-50822-2. (ang.).
- David Stewart, Sketches of the Character, Manners and Present State of the Highlanders of Scotland, 2 tomy, John Donald Publishers Ltd., Edinburgh, 1977 (oryginalnie wydane w 1822)