Ludwik Wolnik

Ludwik Wolnik (ur. 19 sierpnia 1889 w Ślesinie, zm. po 1941) – polski inżynier i samorządowiec, prezydent Nowogródka i Baranowicz.

Życiorys

Ukończył Wydział Mechaniki Politechniki w Köthen. W 1914 dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał na Uralu, później pracował przy budowie fabryk w Moskwie, a w latach 1916–1918 pełnił obowiązki wicedyrektora fabryki Gustaw Pełka w Moskwie. Na emigracji w Rosji zakładał Stowarzyszenie Wielkopolan, którego został sekretarzem. Po powrocie do kraju zatrudniony w Ministerstwie Robót Publicznych. Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920. Po demobilizacji zatrodniony w samorządzie na Kresach Wschodnich, gdzie sprawował funkcje: prezydenta Nowogródka i Baranowicz (w latach 30. do wybuchu II wojny światowej). Jako burmistrz dążył do rozwoju przemysłu na Nowogródczyźnie, za jego kadencji powstały w 1936 baranowickie zakłady "Kresexport", których wyroby były eksportowane do Europy Zachodniej i USA (zakłady zatrudniały 250 robotników).

Działał społecznie, był m.in. sekretarzem LOPP w Nowogródku (od 1927), a później jej prezesem obwodowym.

Został aresztowany przez NKWD 29 września 1939, w następnym roku skazany na 8 lat pobytu w łagrze w obwodzie nowosybirskim. Zwolniono go we wrześniu 1941, jednak dalszy los pozostaje nieznany. Rehabilitowany przez prokuraturę obwodu brzeskiego w 1989.

Źródła

• Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938
• Рэпрэсаваныя грамадскiя i культурныя дзеячы Беларусi (biał.)

Linki zewnętrzne

• Portret
• Delegacja Komitetu Uczczenia Pamięci Adama Mickiewicza z Nowogródka na audiencji u prezydenta RP Ignacego Mościckiego