Jehu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (robot dodaje: cs:Jehú (prorok) |
m − |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
'''Jehu''' ([[język hebrajski|hebr.]] '''יֵהוּא''', w tekstach asyryjskich: '''Jaua''' lub '''Jaau''') – postać biblijna ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]], syn Jozafata, syna Nimsziego, władca starożytnego [[królestwo Izraela (państwo północne)|królestwa północnego Izraela]] w l. 841-814 r. p.n.e.<ref>Według [[Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego|chronologii Edwina Thielego]].</ref> |
'''Jehu''' ([[język hebrajski|hebr.]] '''יֵהוּא''', w tekstach asyryjskich: '''Jaua''' lub '''Jaau''') – postać biblijna ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]], syn Jozafata, syna Nimsziego, władca starożytnego [[królestwo Izraela (państwo północne)|królestwa północnego Izraela]] w l. 841-814 r. p.n.e.<ref>Według [[Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego|chronologii Edwina Thielego]].</ref> |
||
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla [[Joram (król Izraela)|Jorama]], pózniej, podburzony przez proroka [[Elizeusz]]a, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia [[Omri|Omrydów]]. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu [[JHWH|religii jahwistycznej]], chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa |
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla [[Joram (król Izraela)|Jorama]], pózniej, podburzony przez proroka [[Elizeusz]]a, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia [[Omri|Omrydów]]. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu [[JHWH|religii jahwistycznej]], chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa − [[złoty cielec|złotego cielca]]. |
||
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla [[Aramejczycy|Aramejczyków]] Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: ''[[Chazael]] pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan'' (2Krl 10,32-33, cyt. za [[Biblia Tysiąclecia]]. |
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla [[Aramejczycy|Aramejczyków]] Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: ''[[Chazael]] pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan'' (2Krl 10,32-33, cyt. za [[Biblia Tysiąclecia]]. |
||
Wersja z 20:58, 3 lip 2011
Jehu (hebr. יֵהוּא, w tekstach asyryjskich: Jaua lub Jaau) – postać biblijna ze Starego Testamentu, syn Jozafata, syna Nimsziego, władca starożytnego królestwa północnego Izraela w l. 841-814 r. p.n.e.[1]
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla Jorama, pózniej, podburzony przez proroka Elizeusza, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia Omrydów. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu religii jahwistycznej, chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa − złotego cielca.
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla Aramejczyków Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: Chazael pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan (2Krl 10,32-33, cyt. za Biblia Tysiąclecia.
Salmanassar III, władca Asyrii, wymienia Jehu pośród podległych mu królów. Być może Jehu prosił Asyrię o pomoc przeciwko Syrii.
Pojawia się w II Księdze Królewskiej, w rozdz. 9-10
- ↑ Według chronologii Edwina Thielego.