Théophile Gautier: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2) (Robot dodał eu:Théophile Gautier |
m r2.7.2+) (Robot dodał be-x-old:Тэафіль Гат’е |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
[[ar:تيوفيل جوتيه]] |
[[ar:تيوفيل جوتيه]] |
||
[[be-x-old:Тэафіль Гат’е]] |
|||
[[bg:Теофил Готие]] |
[[bg:Теофил Готие]] |
||
[[ca:Théophile Gautier]] |
[[ca:Théophile Gautier]] |
Wersja z 10:16, 24 sty 2012
Théophile Gautier, (pol.) Teofil Gautier (ur. 31 sierpnia 1811 w Tarbes, zm. 23 października 1872 w Neuilly-sur-Seine koło Paryża) - francuski pisarz, poeta, dramaturg, krytyk literacki, teatralny i krytyk sztuki; przedstawiciel francuskiego romantyzmu, prekursor parnasizmu. Z osobą Gautiera powszechnie łączy się właściwe wprowadzenie do literatury słynnego sformułowania Victora Cousina sztuka dla sztuki[1][2], pochodzącego z przedmowy do powieści Panna de Maupin (1836). Właściwe romantykom upodobanie do cudowności znalazło wyraz w opowiadaniach fantastycznych, które Gautier zaczął pisać już w latach trzydziestych. Z reguły pozbawione efektów niesamowitości, opowiadania te bliskie bywają zaprawionej humorem grotesce.
Został pochowany na Cmentarzu Montmartre w Paryżu. Autorem pomnika na grobie Gautiera był polski rzeźbiarz - Cyprian Godebski[3].
Twórczość
- Avatar (1833, wyd. polskie: Awatar 1921, 1976)
- Les Jeune-France (1857)
- Podróż do Hiszpanii (1843)
- Émaux et camées (1852 i późniejsze poszerzenia)
- Romans pewnej mumii (1858)
- Kapitan Fracasse (1863) - romans awanturniczo-historyczny
- Histoire du romantisme
- libretto do Giselle Adolphe Adama
- ↑ ang. art for art's sake; fr. l'art pour l'art
- ↑ J. Poradecki, Wstęp do: A. Lange, Rozmyślania, Warszawa 1979, str. 9
- ↑ Stanisław S. Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986, Wydawnictwo Ossolineum 1989, s. 117, ISBN 83-04-03320-8