Stanisław Tołłoczko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Stanisław Tołłoczko''' (ur. [[22 sierpnia]] [[1868]] w Czelejowie koło [[Brześć|Brześcia]], zm. [[5 marca]] [[1935]] we [[Lwów|Lwowie]]) – polski chemik, profesor. |
'''Stanisław Tołłoczko''' (ur. [[22 sierpnia]] [[1868]] w Czelejowie koło [[Brześć|Brześcia]], zm. [[5 marca]] [[1935]] we [[Lwów|Lwowie]]) – polski chemik, profesor. |
||
W roku [[1905]] powołany na profesora [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. W roku [[1935]] wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego |
W roku [[1905]] powołany na profesora [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. W roku [[1935]] wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach [[1912]]-[[1913]] prezes [[Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika|Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika]]. W latach [[1908]]-[[1914]] redaktor „[[Kosmos (czasopismo)|Kosmosu]]”. |
||
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. |
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. |
Wersja z 17:01, 25 lut 2012
Stanisław Tołłoczko (ur. 22 sierpnia 1868 w Czelejowie koło Brześcia, zm. 5 marca 1935 we Lwowie) – polski chemik, profesor.
W roku 1905 powołany na profesora Uniwersytetu Lwowskiego. W roku 1935 wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach 1912-1913 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. W latach 1908-1914 redaktor „Kosmosu”.
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych.
Był wraz z L. Brunerem autorem wielokrotnie wznawianego podręcznika chemii nieorganicznej (przy współpracy Wiktora Kemuli). Wydania powojenne ukazały się w opracowaniu B. Bobrańskiego.
Źródło
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 11 str. 566, PWN, Warszawa 1968