Michał Issajewicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Uściślenie danych. |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja, linki zewnętrzne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Michał Issajewicz''' ps. ”'''Miś'''” (ur. [[18 sierpnia]] [[1921]], zm. [[4 marca]] [[2012]] |
'''Michał Issajewicz''' ps. ”'''Miś'''” (ur. [[18 sierpnia]] [[1921]] w [[Baranowicze|Baranowiczach]], zm. [[4 marca]] [[2012]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – major [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], żołnierz [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] i więzień obozu koncentracyjnego [[Stutthof]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
||
W [[1940]] r. zaprzysiężony jako żołnierz [[ZWZ|Związku Walki Zbrojnej]], został w czerwcu tr. aresztowany przez [[NKWD]] i był przez rok więziony w [[Baranowicze|Baranowiczach]]. Uwolniony w końcu czerwca [[1941]] r., po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, był następnie deportowany przez Niemców na [[roboty przymusowe]] do [[Królewiec|Królewca]]. |
|||
W [[1943]] r. znalazł się w Warszawie, gdzie nawiązał kontakty z podziemiem. Został członkiem [[Zgrupowanie Agat|Zgrupowania "Agat"]], a następnie [[batalion Parasol|Batalionu "Parasol"]]. Uczestniczył w zamachu na [[Franz Kutschera|Franza Kutscherę]] - [[Dowódca SS i Policji|dowódcę SS i policji]] na [[dystrykt warszawski]] [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]], dokonanym [[1 lutego]] [[1944]] r. w [[okupacja wojenna|okupowanej]] [[Warszawa|Warszawie]]. |
|||
W czasie akcji Issajewicz był kierowcą wozu [[Adler (motoryzacja)|Adler-Triumph-Junior]] i III wykonawcą ([[Pistolet P08 Parabellum|pistolet Parabellum]], granaty). To właśnie on zajechał drogę samochodowi Kutschery umożliwiając ostrzelanie go, a nastepnie wysiadł z samochodu i dobił ruszającego się jeszcze dowódcę SS. Został za to odznaczony Krzyżem Walecznych a później Orderem Virtuti Militari. |
W czasie akcji Issajewicz był kierowcą wozu [[Adler (motoryzacja)|Adler-Triumph-Junior]] i III wykonawcą ([[Pistolet P08 Parabellum|pistolet Parabellum]], granaty). To właśnie on zajechał drogę samochodowi Kutschery umożliwiając ostrzelanie go, a nastepnie wysiadł z samochodu i dobił ruszającego się jeszcze dowódcę SS. Został za to odznaczony Krzyżem Walecznych a później Orderem Virtuti Militari. |
||
Aresztowany w kilka tygodni później przez Niemców i osadzony w więzieniu na [[Pawiak]]u, nie został jednak rozpoznany jako uczestnik zamachu na Kutscherę. [[24 maja]] [[1944]] r. wywieziono go do [[KL Stutthof]] wraz z pierwszym transportem 859 więźniów z Warszawy (otrzymał nr obozowy 36127). W obozie koncentracyjnym kontynuował działalność konspiracyjną, brał udział w przygotowaniach do powstania, prowadzonych przez akowców i jeńców sowieckich i ostatecznie zaniechanych (większość więźniów zginęłaby w czasie walk). |
|||
Był więźniem obozu koncentracyjnego [[Stutthof]]. |
|||
Po [[II wojna światowa|wojnie]] działał w środowisku byłych żołnierzy [[batalion Parasol|"Parasola"]] przy [[ZBoWiD|Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]] (w latach [[1974]]-[[1979]] był członkiem Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD) oraz jako wychowawca w Szczepie 208 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. [[Batalion Parasol|Batalionu "Parasol"]]. |
|||
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowany został [[12 marca]] 2012r na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://tvp.info/informacje/ludzie/pozegnalismy-michala-issajewicza-ps-mis/6716334|tytuł=Pożegnaliśmy Michała Issajewicza ps. „Miś”|język=pl|data dostępu=2012-03-12}}</ref>. |
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowany został [[12 marca]] 2012r na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://tvp.info/informacje/ludzie/pozegnalismy-michala-issajewicza-ps-mis/6716334|tytuł=Pożegnaliśmy Michała Issajewicza ps. „Miś”|język=pl|data dostępu=2012-03-12}}</ref>. |
||
Linia 9: | Linia 15: | ||
==Źródła== |
==Źródła== |
||
⚫ | |||
*[http://www.stutthof.pl/projekty/om/052010/dok_02.jpg Fragment listy transportowej więźniów Pawiaka do KL Stutthof z nazwiskiem Michała Issajewicza, nr obozowy 36127] |
*[http://www.stutthof.pl/projekty/om/052010/dok_02.jpg Fragment listy transportowej więźniów Pawiaka do KL Stutthof z nazwiskiem Michała Issajewicza, nr obozowy 36127] |
||
*[http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wypowiedzi-prezydenta/inne/art,220,para-prezydencka-pozegnala-majora-issajewicza.html List prezydenta RP Bronisława Komorowskiego wraz z małżonką na pogrzeb śp. Michała Issajewicza] |
|||
⚫ | |||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 03:29, 15 mar 2012
Michał Issajewicz ps. ”Miś” (ur. 18 sierpnia 1921 w Baranowiczach, zm. 4 marca 2012 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej i więzień obozu koncentracyjnego Stutthof w czasie II wojny światowej.
W 1940 r. zaprzysiężony jako żołnierz Związku Walki Zbrojnej, został w czerwcu tr. aresztowany przez NKWD i był przez rok więziony w Baranowiczach. Uwolniony w końcu czerwca 1941 r., po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, był następnie deportowany przez Niemców na roboty przymusowe do Królewca.
W 1943 r. znalazł się w Warszawie, gdzie nawiązał kontakty z podziemiem. Został członkiem Zgrupowania "Agat", a następnie Batalionu "Parasol". Uczestniczył w zamachu na Franza Kutscherę - dowódcę SS i policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa, dokonanym 1 lutego 1944 r. w okupowanej Warszawie.
W czasie akcji Issajewicz był kierowcą wozu Adler-Triumph-Junior i III wykonawcą (pistolet Parabellum, granaty). To właśnie on zajechał drogę samochodowi Kutschery umożliwiając ostrzelanie go, a nastepnie wysiadł z samochodu i dobił ruszającego się jeszcze dowódcę SS. Został za to odznaczony Krzyżem Walecznych a później Orderem Virtuti Militari.
Aresztowany w kilka tygodni później przez Niemców i osadzony w więzieniu na Pawiaku, nie został jednak rozpoznany jako uczestnik zamachu na Kutscherę. 24 maja 1944 r. wywieziono go do KL Stutthof wraz z pierwszym transportem 859 więźniów z Warszawy (otrzymał nr obozowy 36127). W obozie koncentracyjnym kontynuował działalność konspiracyjną, brał udział w przygotowaniach do powstania, prowadzonych przez akowców i jeńców sowieckich i ostatecznie zaniechanych (większość więźniów zginęłaby w czasie walk).
Po wojnie działał w środowisku byłych żołnierzy "Parasola" przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (w latach 1974-1979 był członkiem Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD) oraz jako wychowawca w Szczepie 208 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. Batalionu "Parasol".
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowany został 12 marca 2012r na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[1].
Źródła
- Fragment listy transportowej więźniów Pawiaka do KL Stutthof z nazwiskiem Michała Issajewicza, nr obozowy 36127
- List prezydenta RP Bronisława Komorowskiego wraz z małżonką na pogrzeb śp. Michała Issajewicza
- Informacja o śmierci w internetowym serwisie informacyjnym wiadomości.onet.pl z dnia 5 mara 2012
- ↑ Pożegnaliśmy Michała Issajewicza ps. „Miś”. [dostęp 2012-03-12]. (pol.).