Zasady budżetowe: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: Bot usuwa zbędny szablon {{stub}} |
→Poszczególne zasady: -jedna pominięta |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* '''zasada jasności''' – (przejrzystości) polega na takiej konstrukcji budżetu i na takim ujęciu dochodów i wydatków, który umożliwia prawidłowe planowanie i łatwość oceny przez [[parlament]] i opinie publiczną; służy temu klasyfikacja dochodów i wydatków (działy, paragrafy). |
* '''zasada jasności''' – (przejrzystości) polega na takiej konstrukcji budżetu i na takim ujęciu dochodów i wydatków, który umożliwia prawidłowe planowanie i łatwość oceny przez [[parlament]] i opinie publiczną; służy temu klasyfikacja dochodów i wydatków (działy, paragrafy). |
||
*'''zasady charakterystyczne dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa''' – przy konstruowaniu budżetu należy dążyć do oszczędności, efektywności, elastyczności itp. |
*'''zasady charakterystyczne dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa''' – przy konstruowaniu budżetu należy dążyć do oszczędności, efektywności, elastyczności itp. |
||
*'''zasada jednostronnej dyrektywności budżetu''' - budżet jest wiążący tylko po stronie wydatków.Dochody są tylko prognozami. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 20:30, 23 kwi 2012
Szablon:Integruj do Zasady budżetowe – zasady, reguły postępowania, które powinny być przestrzegane w ustalaniu przez Sejm zadań i form gospodarki finansowej państwa a także w kontrolowaniu działania rządu. Powinno to zapewnić sprawne i racjonalne wykorzystywanie budżetu.
Poszczególne zasady
- zasada zupełności budżetu – polega na zestawieniu w budżecie wszystkich a nie tylko wybranych dochodów i wydatków państwa.
- zasada jedności – oznacza, że istnieje tylko jeden dokument na całość dochodów i wydatków państwa (jedno zestawienie zwane budżetem). W ramach tej zasady rozróżnia się jedność formalną i materialną. Jedność formalna osiągana jest poprzez budowę zbiorczego budżetu państwa, obejmującego budżet władz centralnych i terenowych, co powinno zapewnić lepszą kontrolę i większą przejrzystość wydatków budżetowych. Jedność materialna natomiast głosi, że dochody tworzące fundusz budżetowy mają przeznaczenie ogólne, tzn. nie są z góry związane z określonymi celami finansowanymi z budżetu.
- zasada jawności – polega na tym, że społeczeństwo (obywatele) są zaznajomieni z budżetem jego treścią sposobem uchwalania oraz ze sprawowaniem nad nim kontroli. W praktyce oznacza to raczej prezentowanie dochodów i wydatków organom przedstawicielskim, różnym ciałom i organizacjom społecznym.
- zasada realności – postuluje maksymalną precyzję w planowaniu dochodów i wydatków budżetowych.
- zasada szczególności – oznacza, że w budżecie muszą być zawarte cele szczegółowe konkretne, a nie określone w sposób ogólny.
- zasada równowagi – jest to dążenie do tego, aby dochody były równe wydatkom, co w praktyce nie jest jednak nigdy osiągane (zawsze występuje nadwyżka lub deficyt budżetowy), a w każdym wypadku idealne zrównoważenie dochodów i wydatków jest stanem wyjątkowym; poprzestaje się tu więc na postulacie, że nadwyżka budżetowa wypracowana podczas okresu wysokiej koniunktury powinna służyć pokryciu deficytu podczas recesji; ta zasada jest nazywana Złotą Zasadą Budżetową.
- zasada jasności – (przejrzystości) polega na takiej konstrukcji budżetu i na takim ujęciu dochodów i wydatków, który umożliwia prawidłowe planowanie i łatwość oceny przez parlament i opinie publiczną; służy temu klasyfikacja dochodów i wydatków (działy, paragrafy).
- zasady charakterystyczne dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa – przy konstruowaniu budżetu należy dążyć do oszczędności, efektywności, elastyczności itp.
- zasada jednostronnej dyrektywności budżetu - budżet jest wiążący tylko po stronie wydatków.Dochody są tylko prognozami.
Zobacz też
Bibliografia
- prof. Andrzej Borodo: Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny. Toruń 2005, ISBN 83-7285-253-7.
- prof. Andrzej Gomułowicz, prof. Jerzy Małecki: Polskie prawo finansowe. Lexis Nexis, 2006, ISBN 83-7334-585-X.
- prof. Zbigniew Ofiarski: Prawo finansowe. C.H. Beck, ISBN 83-7483-506-0.
- Stanisław Owsiak: Finanse publiczne – teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006