Siekacz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (Robot dodał ro:Incisiv |
usunięcie szablonów {{bibliografia start}}, {{bibliografia stop}} |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Siekacz''' ([[Łacina|łac.]] ''dens incisivus'', l. mn. ''dentes incisivi'') – jeden z [[Zęby|zębów]] charakterystycznych dla [[Heterodontyzm|uzębienia heterodontycznego]]. Jest zębem jednokorzeniowym o koronie jedno-, dwu- lub trójguzkowej. Siekacze znajdują się w przednim odcinku [[szczęka|szczęki]] lub na [[kość siekaczowa|kości siekaczowej]] bądź [[żuchwa|żuchwy]]. Służą do chwytania i odcinania kawałków pożywienia. Mają kształt stożkowaty lub dłutowaty. U niektórych zwierząt ([[gryzonie]], [[słoniowate]] i [[świniowate]]) rosną przez całe życie (tzw. zęby [[Hypselodontyzm|hypselodontyczne]]). U [[Przeżuwacze|przeżuwaczy]] siekacze górne nie występują. Ciosy [[Słoniowate|słoni]] są zmodyfikowanymi siekaczami. |
'''Siekacz''' ([[Łacina|łac.]] ''dens incisivus'', l. mn. ''dentes incisivi'') – jeden z [[Zęby|zębów]] charakterystycznych dla [[Heterodontyzm|uzębienia heterodontycznego]]. Jest zębem jednokorzeniowym o koronie jedno-, dwu- lub trójguzkowej. Siekacze znajdują się w przednim odcinku [[szczęka|szczęki]] lub na [[kość siekaczowa|kości siekaczowej]] bądź [[żuchwa|żuchwy]]. Służą do chwytania i odcinania kawałków pożywienia. Mają kształt stożkowaty lub dłutowaty. U niektórych zwierząt ([[gryzonie]], [[słoniowate]] i [[świniowate]]) rosną przez całe życie (tzw. zęby [[Hypselodontyzm|hypselodontyczne]]). U [[Przeżuwacze|przeżuwaczy]] siekacze górne nie występują. Ciosy [[Słoniowate|słoni]] są zmodyfikowanymi siekaczami. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia start}} |
|||
# {{cytuj książkę | nazwisko=Kowalski | imię=Kazimierz |
# {{cytuj książkę | nazwisko=Kowalski | imię=Kazimierz |
||
| tytuł=Ssaki, zarys teriologii | rok=1971 | wydawca=PWN | miejsce=Warszawa }} |
| tytuł=Ssaki, zarys teriologii | rok=1971 | wydawca=PWN | miejsce=Warszawa }} |
||
# {{cytuj książkę | nazwisko= Krysiak | imię=Kazimierz | nazwisko2= Świeżyński | imię2=Krzysztof| tytuł= Anatomia zwierząt. T. 2 | data=2008 | wydawca=PWN| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-13544-7}} |
# {{cytuj książkę | nazwisko= Krysiak | imię=Kazimierz | nazwisko2= Świeżyński | imię2=Krzysztof| tytuł= Anatomia zwierząt. T. 2 | data=2008 | wydawca=PWN| miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-13544-7}} |
||
{{Bibliografia stop}} |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 21:22, 29 kwi 2012
Siekacz (łac. dens incisivus, l. mn. dentes incisivi) – jeden z zębów charakterystycznych dla uzębienia heterodontycznego. Jest zębem jednokorzeniowym o koronie jedno-, dwu- lub trójguzkowej. Siekacze znajdują się w przednim odcinku szczęki lub na kości siekaczowej bądź żuchwy. Służą do chwytania i odcinania kawałków pożywienia. Mają kształt stożkowaty lub dłutowaty. U niektórych zwierząt (gryzonie, słoniowate i świniowate) rosną przez całe życie (tzw. zęby hypselodontyczne). U przeżuwaczy siekacze górne nie występują. Ciosy słoni są zmodyfikowanymi siekaczami.
Bibliografia
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2. Warszawa: PWN, 2008. ISBN 978-83-01-13544-7.