Mienie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodał tt:Милек |
m r2.7.2) (Robot dodał no:Eiendomsrett |
||
Linia 76: | Linia 76: | ||
[[nl:Eigendom]] |
[[nl:Eigendom]] |
||
[[ja:財産権]] |
[[ja:財産権]] |
||
[[no:Eiendomsrett]] |
|||
[[pt:Propriedade (direito)]] |
[[pt:Propriedade (direito)]] |
||
[[ro:Proprietate]] |
[[ro:Proprietate]] |
Wersja z 20:18, 10 maj 2012
Mienie – termin oznaczający, w zależności od kontekstu:
- w znaczeniu ogólnym – ogół rzeczy będących czyjąś własnością,
- w znaczeniu prawnym – własność i inne prawa majątkowe (art. 44 Kodeksu Cywilnego),
- w ekonomii – aktywa majątkowe.
Mienie obejmuje wszystkie prawa podmiotowe majątkowe. Pasywa nie wchodzą w skład mienia, ale ciążą na majątku. Każdy podmiot ma w zasadzie jeden majątek.
Geneza
Od czasów starożytnych po dzisiejsze zakres owej instytucji znacznie się zmienił. Dla przykładu: w starożytnym Rzymie w skład pojęcia mienie wchodził również niewolnik jako, że był rzeczą rozporządzaną przez jego właściciela.
Mienie w ujęciu cywilnoprawnym na podstawie prawa polskiego
W ujęciu cywilnoprawnym słowo to ma bardzo uszczegółowiony zakres. Definicję mienia zawiera przepis w kodeksie cywilnym (Księga Pierwsza – Tytuł III. Mienie).
Art. 44 brzmi „Mieniem jest własność i inne prawa majątkowe”
.
Oznacza to, iż chodzi wyłącznie o aktywa. Pasywa nie wchodzą w zakres owego pojęcia. Ogół aktywów to majątek danego podmiotu. Dodatkowo o mieniu - w przeciwieństwie do majątku - można mówić bez odnoszenia go do określonej osoby. Można więc wyróżniać różne rodzaje mienia.
Mienie w pojęciu karnoprawnym na podstawie prawa polskiego.
Polskie prawo karne wypracowało system ochrony własności jak i samego mienia ustanawiając je w części szczególnej – rozdziału XXXV – Przestępstwa przeciwko mieniu – Kodeksu Karnego.
W tym zakresie znajdują się takie spenalizowane czyny zabronione jak:
- Kradzież (art. 278)
- Kradzież z włamaniem (art. 279)
- Rozbój (art. 280)
- Kradzież rozbójnicza (art. 281)
- Wymuszenie rozbójnicze (art. 282)
- Przywłaszczenie (art. 284)
- Kradzież impulsów telefonicznych (art. 285)
- Oszustwo (w tym komputerowe) (art. 286 i 287)
- Niszczenie rzeczy (art. 288)
- Zabór pojazdu mechanicznego (art. 289)
- Nielegalny wyrąb drzewa w lesie (art. 290)
- Paserstwo umyślne i nieumyślne (w tym programu komputerowego) (art. 291-293)
- Przestępstwa przeciwko mieniu wojskowemu (art. 358-363)
Kodeks karny operuje znaczeniem mienia znacznej i wielkiej wartości. W przypadku popełnienia jednego z deliktów z zakresu „art. 278 § 1 lub 2, art. 284 § 1 lub 2, art. 285 § 1, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 288 § 1 lub 3, lub w art. 291 § 1” na mieniu znacznej wielkości kara zostaje obostrzona – od roku do lat 10 [art. 294.]
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. nr 88, poz. 553)
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93)