Joannicjusz (Kobziew): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m oryginalne imię |
aktualizacja - po posiedzeniu Synodu |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
|miejsce śmierci = |
|miejsce śmierci = |
||
|1. funkcja = metropolita ługański i alczewski |
|1. funkcja = metropolita ługański i alczewski |
||
|1. funkcja - okres = |
|1. funkcja - okres = 2007-2012 |
||
|2. funkcja = |
|2. funkcja = |
||
|2. funkcja - okres = |
|2. funkcja - okres = |
||
|wyznanie = [[prawosławie]] |
|wyznanie = [[prawosławie]] |
||
|kościół = [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego]] |
|kościół = [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego]] |
||
|inkardynacja = |
|inkardynacja = |
||
|data ślubów zakonnych = 16 listopada 1964 |
|data ślubów zakonnych = 16 listopada 1964 |
||
|data diakonatu = 24 listopada 1964 |
|data diakonatu = 24 listopada 1964 |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
'''Joannicjusz''', imię świeckie: Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowoseliwcach) – biskup [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]]. |
'''Joannicjusz''', imię świeckie: Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowoseliwcach) – biskup [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]]. |
||
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia [[Rosjanie|Rosjaninem]]. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958-1960 uczył się w seminarium duchownym w [[Kijów|Kijowie]], zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie - przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w [[Odessa|Odessie]]. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. [[Ignacy (Branczaninow)|Ignacemu (Branczaninowowi)]]. Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławrze Troicko-Siergijewskiej]], przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został [[hierodiakon]]em. |
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia [[Rosjanie|Rosjaninem]]. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958-1960 uczył się w seminarium duchownym w [[Kijów|Kijowie]], zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie - przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w [[Odessa|Odessie]]. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. [[Ignacy (Branczaninow)|Ignacemu (Branczaninowowi)]]. Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławrze Troicko-Siergijewskiej]], przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został [[hierodiakon]]em. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na [[hieromnich]]a, zaś w 1971 podniesiony do godności [[igumen]]a. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 [[archimandryta]]. W 1986 został proboszczem parafii przy [[sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile|soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile]] oraz dziekanem dekanatu izmailskiego. |
||
7 kwietnia 1969 wyświęcony na [[hieromnich]]a, zaś w 1971 podniesiony do godności [[igumen]]a. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 [[archimandryta]]. W 1986 został proboszczem parafii przy [[sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile|soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile]] oraz dziekanem dekanatu izmailskiego. |
|||
13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa [[Słowiańsk|słowiańskiego]], wikariusza eparchii |
13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa [[Słowiańsk|słowiańskiego]], wikariusza eparchii [[eparchia odeska|odeskiej i chersońskiej]]. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę [[eparchia doniecka|doniecką i ługańską]], zaś po jej reorganizacji w roku następnym - ługańską i starobielską. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą. |
||
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w [[Żytomierz]]u, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę [[Filaret (Denysenko)|Filareta (Denysenkę)]] oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu<ref>[http://www.pravoslavye.org.ua/index.php?r_type=article&action=fullinfo&id=15980 Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)]</ref>. W czasie [[pomarańczowa rewolucja|pomarańczowej rewolucji]] razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski [[Agatangel (Sawwin)]] i doniecki [[Hilarion (Szukało)]]) popierał [[Wiktor Janukowycz|Wiktora Janukowycza]], określając go jako prawowitego prezydenta<ref>[http://risu.org.ua/ua/index/expert_thought/analytic/33861/ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ]</ref>. |
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w [[Żytomierz]]u, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę [[Filaret (Denysenko)|Filareta (Denysenkę)]] oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu<ref>[http://www.pravoslavye.org.ua/index.php?r_type=article&action=fullinfo&id=15980 Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)]</ref>. W czasie [[pomarańczowa rewolucja|pomarańczowej rewolucji]] razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski [[Agatangel (Sawwin)]] i doniecki [[Hilarion (Szukało)]]) popierał [[Wiktor Janukowycz|Wiktora Janukowycza]], określając go jako prawowitego prezydenta<ref>[http://risu.org.ua/ua/index/expert_thought/analytic/33861/ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ]</ref>. |
||
31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na ''metropolita ługański i alczewski''. |
31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na ''metropolita ługański i alczewski''. Odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/2355749.html В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви]</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [http://orthodox.org.ua/uk/episkopat/2006/11/20/804.html Biografia na stronie Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego] |
* [http://orthodox.org.ua/uk/episkopat/2006/11/20/804.html Biografia na stronie Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego] |
||
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Nikon (Pietin)]]|Info=Biskup doniecki i ługański 1990-1991|Nast=[[Alipiusz (Pohrebniak)]]}} |
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Nikon (Pietin)]]|Info=Biskup doniecki i ługański 1990-1991|Nast=[[Alipiusz (Pohrebniak)]]}} |
||
{{Poprzednik Następca|Pop=Powstanie eparchii|Info=Biskup ługański |
{{Poprzednik Następca|Pop=Powstanie eparchii|Info=Biskup ługański 1991-2012|Nast=[[Mitrofan (Jurczuk)]]}} |
||
{{Biskupi Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego}} |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1938]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1938]] |
||
[[Kategoria:Biskupi Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]] |
[[Kategoria:Biskupi Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Biskupi ługańscy]] |
||
[[Kategoria:Biskupi donieccy]] |
[[Kategoria:Biskupi donieccy]] |
||
Wersja z 17:56, 21 lip 2012
Iwan Kobziew | |
metropolita ługański i alczewski | |
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1938 |
---|---|
Data śmierci | |
metropolita ługański i alczewski | |
Okres sprawowania |
2007-2012 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
16 listopada 1964 |
Diakonat |
24 listopada 1964 |
Prezbiterat |
7 kwietnia 1969 |
Chirotonia biskupia |
13 grudnia 1988 |
Joannicjusz, imię świeckie: Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowoseliwcach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia Rosjaninem. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958-1960 uczył się w seminarium duchownym w Kijowie, zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie - przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w Odessie. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. Ignacemu (Branczaninowowi). Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został hierodiakonem. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na hieromnicha, zaś w 1971 podniesiony do godności igumena. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 archimandryta. W 1986 został proboszczem parafii przy soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.
13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa słowiańskiego, wikariusza eparchii odeskiej i chersońskiej. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę doniecką i ługańską, zaś po jej reorganizacji w roku następnym - ługańską i starobielską. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu[1]. W czasie pomarańczowej rewolucji razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski Agatangel (Sawwin) i doniecki Hilarion (Szukało)) popierał Wiktora Janukowycza, określając go jako prawowitego prezydenta[2].
31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita ługański i alczewski. Odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012[3].