Wyspa Króla Williama

Wyspa Króla Williama

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{opis zdjęcia}}}
Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Kanada
Terytorium	Nunavut
Akwen	{{{akwen}}}
Archipelag	Archipelag Arktyczny
Powierzchnia	{{{powierzchnia}}} km²
Długość linii brzegowej	{{{długość brzegu}}}
Najwyższy punkt	{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m.
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	{{{liczba ludności}}} {{{gęstość zaludnienia}}} os./km²
Położenie na mapie Nunavut Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Kanady Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}}

{{Wyspa infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | gęstość zaludnienia = | commons = | opis mapy wyspy = | powierzchnia = | nazwa oryginalna = | długość brzegu = | akwen = | najwyższy punkt = | współrzędne = | liczba ludności = | opis zdjęcia = | mapa wyspy = Nieznane pola: "populacja", "sekundN", "stopniW", "opis_zdjęcia", "morze", "galeria_commons", "minutW", "gęstość", "stopniN", "sekundW", "mapa_wyspy", "minutN" oraz "wielkość".

Wyspa Króla Williama (ang. King William Island, fr. Île du Roi-Guillaume, inuktitut: Qikiqtaq) – wyspa na Oceanie Arktycznym, wchodząca w skład Archipelagu Arktycznego. Administracyjnie należy do Kanady i wchodzi w skład terytorium Nunavut. Jej powierzchnia wynosi 13 111 km². Według spisu powszechnego z 2001 roku wyspa liczy 960 stałych mieszkańców.

Wyspa została nazwana na cześć króla Wielkiej Brytanii, Wilhelma IV Hanowerskiego w 1830 roku przez Johna Rossa. Wiele z polarnych ekspedycji szukających Przejścia Północno-Zachodniego, spędzało zimę na wyspie. W 1903 norweski podróżnik Roald Amundsen, poszukując Przejścia Północno-Zachodniego, przepłynowszy przez cieśninę Jamesa Rossa, zatrzymał się na południowym wybrzeżu wyspy, w miejscu uformowanym przez naturę w naturalą przystań. Nie mogąc kontynuować podróży, ze względu na pokryte lodem morze, spędził tu zimę przełomu 1903/4 i 1904/5 roku. Nauczył się wtedy, od tubylczej ludności Inuickiej, sztuki przetrwania w warunkach arktycznych. Wiedza ta okazała się bezcenna w późnejszych wyprawach w głąb Arktyki. Używając swojego statku "Gjøa" jako bazy, wyruszył z ekspedycją w lecie 1904 roku i dotarł do północnego bieguna magnetycznego. Roald Amundsen ostatecznie opuścił wyspę w sierpniu 1905 roku, po 22 miesiącach od czasu pierwszego przybycia. Jedyna osada na wyspie, Gjoa Haven znajduje się nad przystanią w której zimował Amundsen.