Bitwa pod Brańskiem

Pamiątkowy głaz na uroczysku Kumat

Bitwa pod Brańskiem – bitwa stoczona 23 czerwca 1264 pomiędzy Jaćwingami a wojskami polskimi.

Na początku 1264 pogańscy Jaćwingowie najechali ziemię sandomierską, docierając aż pod Tarczek w Górach Świętokrzyskich, dokonując poważnych spustoszeń. W odwecie książę krakowski Bolesław Wstydliwy zorganizował wyprawę przeciwko Jaćwingom. Wyprawa miała na celu powstrzymanie niszczycielskich najazdów oraz uspokojenie pogranicza. Dobrze zorganizowana armia polska dotarła do Brańska, gdzie prawdopodobnie w krwawym i zaciętym boju starła się z Jaćwingami dowodzonymi przez wodza Komata (Kumata). Wojownicze plemię poniosło druzgocącą klęskę, a sam Komat poległ. Według legendy dla walecznego wodza pogan usypano kurhan, a miejsce bitwy do dzisiaj zwane jest Kumatowym Uroczyskiem.

Mimo militarnego sukcesu Bolesławowi Wstydliwemu nie udało się zażegnać jaćwieskiego niebezpieczeństwa, które utrzymywało się jeszcze przez blisko dwadzieścia lat.

Bibliografia

• Piotr Bunar, Stanisław A. Sroka, Słownik wojen, bitew i potyczek w średniowiecznej Polsce, wyd. Universitas 2004.