Sarmacja europejska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
jest i wersja Wenedyjskiej |
Pernambuko (dyskusja | edycje) ilustracja, linki zewnętrzne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Maciej Miechowita Polskie wypisanie 1535.jpg|thumb|[[Maciej Miechowita]] "Polskie wypisanie dwojej krainy świata" wydanie z 1535.]] |
|||
'''Sarmacja europejska''' – pojęcie geograficzne pierwszy raz użyte w [[starożytność|starożytności]] przez geografa aleksandryjskiego [[Klaudiusz Ptolemeusz|Klaudiusza Ptolemeusza]]. |
'''Sarmacja europejska''' – pojęcie geograficzne pierwszy raz użyte w [[starożytność|starożytności]] przez geografa aleksandryjskiego [[Klaudiusz Ptolemeusz|Klaudiusza Ptolemeusza]]. |
||
==Położenie== |
|||
Rozpościerała się według niego od [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] i [[Morze Kaspijskie|Kaspijskiego]] ku północy do [[Zatoka Wenedzka|Zatoki Wenedzkiej]] (Wenedyjskiej) nad ''[[Morze Bałtyckie|Oceanem Sarmackim]]'', dokąd wpadała rzeka [[Wisła|Vistula]], [[Pregoła|Chron]], ''[[Niemen|Rudon]]'', [[Windawa (rzeka)|Turunt]]'' i [[Dźwina|Chesin]]. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią [[Don]]. |
Rozpościerała się według niego od [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] i [[Morze Kaspijskie|Kaspijskiego]] ku północy do [[Zatoka Wenedzka|Zatoki Wenedzkiej]] (Wenedyjskiej) nad ''[[Morze Bałtyckie|Oceanem Sarmackim]]'', dokąd wpadała rzeka [[Wisła|Vistula]], [[Pregoła|Chron]], ''[[Niemen|Rudon]]'', [[Windawa (rzeka)|Turunt]]'' i [[Dźwina|Chesin]]. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią [[Don]]. |
||
| Linia 8: | Linia 12: | ||
=== Bibliografia === |
=== Bibliografia === |
||
* ''Geografia antyczna'', zestawił M. S. Bodnarski, PWN, Warszawa 1957, s. 294-295. |
* ''Geografia antyczna'', zestawił M. S. Bodnarski, PWN, Warszawa 1957, s. 294-295. |
||
* Maciej z Miechowa, ''Opis Sarmacji Azjatyckiej i Europejskiej oraz tego, co się w nich znajduje'', z języka łacińskiego przeł. i komentarzem opatrzył Tadeusz Bieńkowski, wstęp Henryk Barycz, posłowie Waldemar Voisé, z serii: „Źródła do dziejów Nauki i Techniki” t. XIV, Ossolineum 1972. |
* Maciej z Miechowa, ''Opis Sarmacji Azjatyckiej i Europejskiej oraz tego, co się w nich znajduje'', z języka łacińskiego przeł. i komentarzem opatrzył Tadeusz Bieńkowski, wstęp Henryk Barycz, posłowie Waldemar Voisé, z serii: „Źródła do dziejów Nauki i Techniki” t. XIV, Ossolineum 1972. |
||
Wersja z 12:16, 14 kwi 2014
Sarmacja europejska – pojęcie geograficzne pierwszy raz użyte w starożytności przez geografa aleksandryjskiego Klaudiusza Ptolemeusza.
Położenie
Rozpościerała się według niego od Morza Czarnego i Kaspijskiego ku północy do Zatoki Wenedzkiej (Wenedyjskiej) nad Oceanem Sarmackim, dokąd wpadała rzeka Vistula, Chron, Rudon, Turunt i Chesin. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią Don.
Klaudiusz wyróżniał też Sarmację azjatycką od rzeki Don do Wołgi.
Informacje te powtórzył i poprawił Maciej Miechowita w swym Traktacie o dwóch Sarmacjach z 1517 r.
Bibliografia
- Geografia antyczna, zestawił M. S. Bodnarski, PWN, Warszawa 1957, s. 294-295.
- Maciej z Miechowa, Opis Sarmacji Azjatyckiej i Europejskiej oraz tego, co się w nich znajduje, z języka łacińskiego przeł. i komentarzem opatrzył Tadeusz Bieńkowski, wstęp Henryk Barycz, posłowie Waldemar Voisé, z serii: „Źródła do dziejów Nauki i Techniki” t. XIV, Ossolineum 1972.
- Maciej z Miechowa 1457-1523. Historyk, geograf, lekarz, organizator nauki, Ossolineum 1960.