Ion I.C. Brătianu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
m drobne merytoryczne |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Był dwukrotnie żonaty (Maria Moruzi, Eliza Știrbey). |
Był dwukrotnie żonaty (Maria Moruzi, Eliza Știrbey). |
||
== Publikacje == |
|||
* 1899: ''Notre commerce de cereales'' |
|||
* 1911: ''Chestia tramvaielor comunale'' |
|||
* 1911: ''Manifest-program'', dwa tomy |
|||
* 1913: ''România și Peninsula Balcanică'' (Rumunia i Półwysep Bałkański) |
|||
* 1919: ''Situația înternațională a României. Expunere făcută la Adunarea Deputaților'' |
|||
* 1922: ''Din amintirile altora și ale mele'' |
|||
* 1926: ''Activitatea corpurilor legiuitoare și a Guvernului de la ianuarie 1922 până la 27 martie 1916'' |
|||
* 1933: ''Discursurile lui Ion I.C. Brătianu'' (pośmiertnie, cztery tomy) |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 22:33, 10 lip 2014
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 sierpnia 1864 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 listopada 1927 |
| premier Rumunii | |
| Okres |
od 9 stycznia 1909 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| premier Rumunii | |
| Okres |
od 4 stycznia 1914 |
| Przynależność polityczna |
Partia Narodowo-Liberalna |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| premier Rumunii | |
| Okres |
od 21 czerwca 1927 |
| Przynależność polityczna |
Partia Narodowo-Liberalna |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Ion Brătianu też jako: Ionel Bratianu (ur. 20 sierpnia 1864, zm. 24 listopada 1927 w Bukareszcie) – rumuński polityk, pięciokrotny premier Rumunii w latach 1909-1927.
Był synem Iona Brătianu, a także bratem Vintili Brătianu i Dinu Brătianu. Po ukończeniu prestiżowego kolegium św. Sawy w Bukareszcie, wstąpił na ochotnika do korpusu artylerii, w którym odbył sześciomiesięczną służbę. W 1883 wyjechał do Paryża, gdzie uczył się początkowo w Collège Sainte-Barbe, a następnie w École Polytechnique, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. Po powrocie do kraju znalazł pracę w kolejnictwie.
W 1895 wstąpił do Partii Narodowo-Liberalnej i w tym samym roku uzyskał mandat deputowanego w wyborach do parlamentu. 31 marca 1897 objął stanowisko ministra robót publicznych. Po stłumieniu insurekcji chłopskiej w Mołdawii, w 1907 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Dwa lata później osiągnął szczyt swojej kariery politycznej obejmując kierownictwo nad Partią Narodowo-Liberalną, a następnie stając po raz pierwszy na czele rządu rumuńskiego.
Po raz kolejny na czele rządu rumuńskiego stanął w styczniu 1914 i pozostał na tym stanowisku do stycznia 1918. Podobnie jak i jego partia był zwolennikiem przyłączenia się Rumunii do państw Ententy i wystąpienia przeciwko państwom centralnym. Trzeci raz objął stanowisko szefa rządu po strajku powszechnym w Bukareszcie (grudzień 1918), kiedy upadł gabinet Constantina Coandy. Brătianu przewodniczył delegacji rumuńskiej na konferencji pokojowej w Paryżu.
Ostatni raz na czele rządu rumuńskiego stanął w czerwcu 1927, pół roku przed śmiercią. Zmarł w wyniku komplikacji spowodowanych ostrym zapaleniem krtani.
Był dwukrotnie żonaty (Maria Moruzi, Eliza Știrbey).
Publikacje
- 1899: Notre commerce de cereales
- 1911: Chestia tramvaielor comunale
- 1911: Manifest-program, dwa tomy
- 1913: România și Peninsula Balcanică (Rumunia i Półwysep Bałkański)
- 1919: Situația înternațională a României. Expunere făcută la Adunarea Deputaților
- 1922: Din amintirile altora și ale mele
- 1926: Activitatea corpurilor legiuitoare și a Guvernului de la ianuarie 1922 până la 27 martie 1916
- 1933: Discursurile lui Ion I.C. Brătianu (pośmiertnie, cztery tomy)