Geometria rzutowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Hiuppo (dyskusja | edycje)
+
 
Hiuppo (dyskusja | edycje)
m linki
Linia 1: Linia 1:
'''Geometria rzutowa''' to dział [[matematyka|matematyki]] zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniają się przy przekształceniach rzutowych. Do najwazniejszych pojęć geometrii rzutowej należą: [[prosta]], [[płaszczyzna]] oraz dwustosunek czwórki [[punkt]]ów. Twórcą geometrii rzutowej był francuski matematyk [[Jean Victor Poncelet]], który jej podstawy podał w [[1822]].
'''Geometria rzutowa''' to dział [[matematyka|matematyki]] zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniają się przy przekształceniach rzutowych. Do najwazniejszych pojęć geometrii rzutowej należą: [[prosta]], [[płaszczyzna]] oraz dwustosunek czwórki [[punkt]]ów. Twórcą geometrii rzutowej był francuski matematyk [[Jean Victor Poncelet]], który jej podstawy podał w [[1822]].


W przypadku płaszczyzn i przestrzeni przekształceniem rzutowym jest każde [[przekształcenie]] zachowujace współliniowość punktów. Płaszczyznę rzutową P otrzymuje się przez dodanie do [[płaszczyzna euklidesowa|płaszczyzny euklidesowej]] P tzw. ''punktów w nieskończoności''. Punktem w nieskończoności jest nazywany [[kierunek]], czyli zbiór wszystkich prostych równoległych. Prostą rzutową nazywa się prostą euklidesową uzupełnioną o punkt w nieskończoności (tzw. proste właściwe) lub zbiór wszystkich punktów w nieskończoności (tzw. proste niewłaściwe). Na płaszczyźnie rzutowej nie ma prostych równoległych i każde dwie proste się przecinają; podobną konstrukcję przeprowadza się w przestrzeni.
W przypadku płaszczyzn i przestrzeni przekształceniem rzutowym jest każde [[przekształcenie]] zachowujace współliniowość punktów. Płaszczyznę rzutową P otrzymuje się przez dodanie do [[geometria euklidesowa|płaszczyzny euklidesowej]] P tzw. ''punktów w nieskończoności''. Punktem w nieskończoności jest nazywany [[kierunek]], czyli zbiór wszystkich prostych równoległych. Prostą rzutową nazywa się prostą euklidesową uzupełnioną o punkt w nieskończoności (tzw. proste właściwe) lub zbiór wszystkich punktów w nieskończoności (tzw. proste niewłaściwe). Na płaszczyźnie rzutowej nie ma prostych równoległych i każde dwie proste się przecinają; podobną konstrukcję przeprowadza się w przestrzeni.


[[Kategoria:Geometria]]
[[Kategoria:Geometria]]

Wersja z 00:19, 1 sie 2006

Geometria rzutowa to dział matematyki zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniają się przy przekształceniach rzutowych. Do najwazniejszych pojęć geometrii rzutowej należą: prosta, płaszczyzna oraz dwustosunek czwórki punktów. Twórcą geometrii rzutowej był francuski matematyk Jean Victor Poncelet, który jej podstawy podał w 1822.

W przypadku płaszczyzn i przestrzeni przekształceniem rzutowym jest każde przekształcenie zachowujace współliniowość punktów. Płaszczyznę rzutową P otrzymuje się przez dodanie do płaszczyzny euklidesowej P tzw. punktów w nieskończoności. Punktem w nieskończoności jest nazywany kierunek, czyli zbiór wszystkich prostych równoległych. Prostą rzutową nazywa się prostą euklidesową uzupełnioną o punkt w nieskończoności (tzw. proste właściwe) lub zbiór wszystkich punktów w nieskończoności (tzw. proste niewłaściwe). Na płaszczyźnie rzutowej nie ma prostych równoległych i każde dwie proste się przecinają; podobną konstrukcję przeprowadza się w przestrzeni.