Amerykański Komitet do Zbadania Zbrodni Katyńskiej: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:45, 3 lip 2015

Amerykański Komitet do Zbadania Zbrodni Katyńskiej (ang. American Committee for the Investigation of the Katyn Massacre) – organizacja społeczna działająca w latach 1949–1952 w Stanach Zjednoczonych, powołana z inicjatywy grupy wybitnych osobistości amerykańskiego życia publicznego w celu zbadania zbrodni katyńskiej popełnionej w 1940 roku przez radziecką policję polityczną NKWD na polskich jeńcach wojennych.

Działalność

Zebranie założycielskie Komitetu odbyło się w listopadzie 1949 roku w hotelu Waldorf-Astoria w Nowym Jorku. Komitet, działający pod przewodnictwem amerykańskiego dyplomaty Arthura Bliss Lane, gromadził dokumenty związane ze zbrodnią katyńską i dotarł do świadków mających wiedzę o sprawie; m.in. odnalazł amerykańskiego podpułkownika Johna Van Vlieta, przywiezionego przez Niemców do Katynia w 1943 roku. Dzięki naciskom Komitetu, wspierającego zaangażowanych w tę sprawę amerykańskich kongresmenów (George A. Dondero i John D. Lodge), w kwietniu 1950 roku szef wywiadu United States Army poprosił ppłk. Van Vlieta o odtworzenie jego raportu na temat zbrodni katyńskiej, który zniknął w niejasnych okolicznościach z archiwów Pentagonu (raport ten wskazywał na winę ZSRR). Komitet nawiązał również kontakt z członkami Międzynarodowej Komisji Lekarskiej, którzy badali w 1943 roku masowe groby w Katyniu. Działalność Komitetu była finansowana z dotacji Polaków mieszkających w Stanach Zjednoczonych; nie otrzymywał on wsparcia rządowego.

Amerykański Komitet do Zbadania Zbrodni Katyńskiej współpracował z Kongresem Polonii Amerykańskiej, publikował książki i artykuły na temat Katynia, starając się zwrócić uwagę amerykańskiej opinii publicznej na tę sprawę. Odegrał dużą rolę w powołaniu Specjalnej Komisji Śledczej Kongresu Stanów Zjednoczonych do Zbadania Zbrodni Katyńskiej (tzw. Komisji Maddena). W związku z powołaniem Komisji Maddena Komitet uległ samorozwiązaniu w dniu 15 stycznia 1952 roku.

Władze i członkowie Komitetu

W skład władz Komitetu wchodzili:

Arthur Bliss Lane – prezes
Max Eastman – wiceprezes
Dorothy Thompson – wiceprezes
Julius Epstein – sekretarz wykonawczy
Montgomery M. Green – skarbnik

Pozostałymi członkami Komitetu byli:

Constance Brown
George Creel
ks. John F. Cronin
gen. William J. Donovan
Allen W. Dulles
James A. Farley
Blair F. Gunther
Sol M. Levitas
Clare Booth Luce
Karol Rozmarek
Alfred Schwarzenbach
George E. Sokolsky
Virginia Starr Freedom
James A. Walsh

Bibliografia

Franz Kadell: Kłamstwo katyńskie. Historia pewnej manipulacji. Fakty, dokumenty, świadkowie, Wrocław 2008, str. 153–158. ISBN 978-83-245-8645-5
Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska: Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć, Warszawa 2010, str. 390–393. ISBN 978-83-247-2036-1

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 == Działalność ==
-Zebranie założycielskie Komitetu odbyło się w listopadzie 1949 roku w hotelu [[Waldorf-Astoria]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. Komitet, działający pod przewodnictwem amerykańskiego dyplomaty [[Arthur Bliss Lane|Arthura Bliss Lane]], gromadził dokumenty związane ze zbrodnią katyńską i dotarł do świadków mających wiedzę o sprawie; m.in. odnalazł amerykańskiego podpułkownika [[John H. Van Vliet Jr.|Johna Van Vlieta]], przywiezionego przez [[III Rzesza|Niemców]] do Katynia w 1943 roku. Dzięki naciskom Komitetu, wspierającego zaangażowanych w tę sprawę amerykańskich kongresmenów (George A. Dondero i John D. Lodge), w kwietniu 1950 roku szef wywiadu [[United States Army]] poprosił ppłk. Van Vlieta o odtworzenie jego raportu na temat zbrodni katyńskiej, który zniknął w niejasnych okolicznościach z archiwów [[Pentagon (budynek)|Pentagonu]] (raport ten wskazywał na winę [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]). Komitet nawiązał również kontakt z członkami Międzynarodowej Komisji Lekarskiej, którzy badali w 1943 roku masowe groby w Katyniu. Działalność Komitetu była finansowana z dotacji [[Polacy|Polaków]] mieszkających w Stanach Zjednoczonych; nie otrzymywał on wsparcia rządowego.
+Zebranie założycielskie Komitetu odbyło się w listopadzie 1949 roku w hotelu [[Waldorf-Astoria]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. Komitet, działający pod przewodnictwem amerykańskiego dyplomaty [[Arthur Bliss Lane|Arthura Bliss Lane]], gromadził dokumenty związane ze zbrodnią katyńską i dotarł do świadków mających wiedzę o sprawie; m.in. odnalazł amerykańskiego podpułkownika [[John H. Van Vliet Jr.|Johna Van Vlieta]], przywiezionego przez [[III Rzesza|Niemców]] do Katynia w 1943 roku. Dzięki naciskom Komitetu, wspierającego zaangażowanych w tę sprawę amerykańskich kongresmenów (George A. Dondero i John D. Lodge), w kwietniu 1950 roku szef wywiadu [[United States Army]] poprosił ppłk. Van Vlieta o odtworzenie jego raportu na temat zbrodni katyńskiej, który zniknął w niejasnych okolicznościach z archiwów [[Pentagon|Pentagonu]] (raport ten wskazywał na winę [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]). Komitet nawiązał również kontakt z członkami Międzynarodowej Komisji Lekarskiej, którzy badali w 1943 roku masowe groby w Katyniu. Działalność Komitetu była finansowana z dotacji [[Polacy|Polaków]] mieszkających w Stanach Zjednoczonych; nie otrzymywał on wsparcia rządowego.
 Amerykański Komitet do Zbadania Zbrodni Katyńskiej współpracował z [[Kongres Polonii Amerykańskiej|Kongresem Polonii Amerykańskiej]], publikował książki i artykuły na temat Katynia, starając się zwrócić uwagę amerykańskiej opinii publicznej na tę sprawę. Odegrał dużą rolę w powołaniu [[Specjalna Komisja Śledcza Kongresu Stanów Zjednoczonych do Zbadania Zbrodni Katyńskiej|Specjalnej Komisji Śledczej Kongresu Stanów Zjednoczonych do Zbadania Zbrodni Katyńskiej]] (tzw. [[Specjalna Komisja Śledcza Kongresu Stanów Zjednoczonych do Zbadania Zbrodni Katyńskiej|Komisji Maddena]]). W związku z powołaniem Komisji Maddena Komitet uległ samorozwiązaniu w dniu 15 stycznia 1952 roku.