Pandorawirus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
Emptywords (dyskusja | edycje) m lit. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''''Pandorawirusy''''' rodzaj [[wirus]]ów [[DNA]]. W chwili odkrycia w 2013 tylko 7% ich [[gen]]ów było podobne do dotychczas znanych genów z innych organizmów, stąd odkrywcy, spodziewający się zaskakujących odkryć, nazwali je od [[Pandora|puszki Pandory]]<ref name="Nature">{{cytuj stronę | url = http://www.nature.com/news/giant-viruses-open-pandora-s-box-1.13410 | tytuł = Giant viruses open Pandora's box | autor = Ed Yong | opublikowany = Nature News & Comment | data dostępu = 2013-07-23}}</ref>. |
'''''Pandorawirusy''''' rodzaj [[wirus]]ów [[DNA]]. W chwili odkrycia w 2013 tylko 7% ich [[gen]]ów było podobne do dotychczas znanych genów z innych organizmów, stąd odkrywcy, spodziewający się zaskakujących odkryć, nazwali je od [[Pandora|puszki Pandory]]<ref name="Nature">{{cytuj stronę | url = http://www.nature.com/news/giant-viruses-open-pandora-s-box-1.13410 | tytuł = Giant viruses open Pandora's box | autor = Ed Yong | opublikowany = Nature News & Comment | data dostępu = 2013-07-23}}</ref>. |
||
Ich DNA zawiera ok 2 mln. zasad{{r|Science}}. Są to jedne z największych wirusów o rozmiarach 1 × 0,5 [[mikrometr]]ów, większe nie |
Ich DNA zawiera ok 2 mln. zasad{{r|Science}}. Są to jedne z największych wirusów o rozmiarach 1 × 0,5 [[mikrometr]]ów, większe nie tylko od wielu [[bakterie|bakterii]], ale także od niektórych pasożytniczych komórek [[eukariota|eukariotycznych]]<ref name="Science">{{cytuj pismo | autor = Nadège Philippe, Matthieu Legendre, Gabriel Doutre, Yohann Couté, Olivier Poirot, Magali Lescot, Defne Arslan, Virginie Seltzer, Lionel Bertaux, Christophe Bruley, Jérome Garin, Jean-Michel Claverie, Chantal Abergel | tytuł = Pandoraviruses: Amoeba Viruses with Genomes Up to 2.5 Mb Reaching That of Parasitic Eukaryotes | czasopismo = Science | wydanie = 6143 | wolumin = 341 | strony = 281-286 | data = lipiec 2013 | doi = 10.1126/science.1239181}}</ref>, mniejsze jednak od odkrytego nieco później wirusa ''[[Pithovirus sibericum]]''<ref>{{Cytuj pismo | autor = Matthieu Legendre, Julia Bartoli, Lyubov Shmakova, Sandra Jeudy, Karine Labadie, Annie Adrait, Magali Lescot, Olivier Poirot, Lionel Bertaux, Christophe Bruley, Yohann Couté, Elizaveta Rivkina, Chantal Abergel, Jean-Michel Claverie | tytuł = Thirty-thousand-year-old distant relative of giant icosahedral DNA viruses with a pandoravirus morphology |czasopismo=Proceedings of the National Academy of Sciences| wydawca = Stanford University's HighWire Press | issn = 1091-6490 | język = en | data = 2014 | doi = 10.1073/pnas.1320670111}}</ref>. |
||
W 2013 odkryto dwa gatunki: w osadach u wybrzeży Chile ''[[Pandoravirus salinus|P. salinus]]'' z ponad 2,5 tysiącem genów i ''[[Pandoravirus dulcis|P. dulcis]]'' z około 1,5 tys. genów odkryty w mule w stawie w Australii<ref>[http://www.foxnews.com/science/2013/07/18/jumbo-viruses-hint-at-fourth-domain-life/ Jumbo viruses hint at 'fourth domain' of life] Fox News</ref>. Ich żywicielami są [[Acanthamoeba|Acanthamoeby]]{{r|Science}}. |
W 2013 odkryto dwa gatunki: w osadach u wybrzeży Chile ''[[Pandoravirus salinus|P. salinus]]'' z ponad 2,5 tysiącem genów i ''[[Pandoravirus dulcis|P. dulcis]]'' z około 1,5 tys. genów odkryty w mule w stawie w Australii<ref>[http://www.foxnews.com/science/2013/07/18/jumbo-viruses-hint-at-fourth-domain-life/ Jumbo viruses hint at 'fourth domain' of life] Fox News</ref>. Ich żywicielami są [[Acanthamoeba|Acanthamoeby]]{{r|Science}}. |
||
Wersja z 14:55, 21 lip 2015
Pandorawirusy rodzaj wirusów DNA. W chwili odkrycia w 2013 tylko 7% ich genów było podobne do dotychczas znanych genów z innych organizmów, stąd odkrywcy, spodziewający się zaskakujących odkryć, nazwali je od puszki Pandory[1]. Ich DNA zawiera ok 2 mln. zasad[2]. Są to jedne z największych wirusów o rozmiarach 1 × 0,5 mikrometrów, większe nie tylko od wielu bakterii, ale także od niektórych pasożytniczych komórek eukariotycznych[2], mniejsze jednak od odkrytego nieco później wirusa Pithovirus sibericum[3]. W 2013 odkryto dwa gatunki: w osadach u wybrzeży Chile P. salinus z ponad 2,5 tysiącem genów i P. dulcis z około 1,5 tys. genów odkryty w mule w stawie w Australii[4]. Ich żywicielami są Acanthamoeby[2].
Wielkość i odmienność genomu tych wirusów jest poszlaką, że wirusy te wyewoluowały z komórek tworzących czwartą, nieznaną domenę organizmów obok archeonów, bakterii i eukariontów[1].
- ↑ a b Ed Yong: Giant viruses open Pandora's box. Nature News & Comment. [dostęp 2013-07-23].
- ↑ a b c Nadège Philippe, Matthieu Legendre, Gabriel Doutre, Yohann Couté, Olivier Poirot, Magali Lescot, Defne Arslan, Virginie Seltzer, Lionel Bertaux, Christophe Bruley, Jérome Garin, Jean-Michel Claverie, Chantal Abergel. Pandoraviruses: Amoeba Viruses with Genomes Up to 2.5 Mb Reaching That of Parasitic Eukaryotes. „Science”. 341 (6143), s. 281-286, lipiec 2013. DOI: 10.1126/science.1239181.
- ↑ Matthieu Legendre, Julia Bartoli, Lyubov Shmakova, Sandra Jeudy, Karine Labadie, Annie Adrait, Magali Lescot, Olivier Poirot, Lionel Bertaux, Christophe Bruley, Yohann Couté, Elizaveta Rivkina, Chantal Abergel, Jean-Michel Claverie. Thirty-thousand-year-old distant relative of giant icosahedral DNA viruses with a pandoravirus morphology. „Proceedings of the National Academy of Sciences”, 2014. Stanford University's HighWire Press. DOI: 10.1073/pnas.1320670111. ISSN 1091-6490. (ang.).
- ↑ Jumbo viruses hint at 'fourth domain' of life Fox News