Bitwa o Fort Duquesne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: przenoszę odnośniki bezpośrednio za poprzedzający tekst (WP:CHECK#67)
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 30: Linia 30:
Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać [[Fort Duquesne]] wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera [[William Pitt (1. hrabia Chatham)|Williama Pitta]].
Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać [[Fort Duquesne]] wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera [[William Pitt (1. hrabia Chatham)|Williama Pitta]].


== Przypisy ==
{{przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 13:20, 17 sty 2018

Bitwa o Fort Duquesne
Wojna o kolonie amerykańskie 1754-1763
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Pittsburgh

Terytorium

Prowincja Pensylwania

Wynik

zwycięstwo francuskie

Strony konfliktu
Wielka Brytania Królestwo Francji
Dowódcy
James Grant François-Marie Le Marchand de Lignery
Siły
800 żołnierzy i milicji 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian
Straty
104 zabitych[1];
220 rannych[1];
18 pojmanych
8 zabitych;
8 rannych[2]
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Rozmieszczenie fortów brytyjskich i francuskich w czasie wojny

Szablon:Wojna o kolonie amerykańskie 1754-1763

Bitwa o Fort Duquesne – starcie zbrojne, które stanowiło nieudaną próbę zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała Johna Forbesa, podczas wojny o kolonie, będącej północnoamerykańskim frontem wojny siedmioletniej.

John Forbes miał łącznie około 6 000 ludzi skoncentrowanych w Fort Cumberland w stanie Maryland, wliczając w to 2-tysięczny kontyngent wirgińskiej milicji stanowej przyprowadzony przez Jerzego Waszyngtona.

14 września 1758 roku major James Grant z 77 Regimentu Piechoty ruszył z 800 ludźmi na Fort Duquesne, jako część brytyjskiej inwazji na dolinę Ohio. Jego przeciwnik – De Lignery – zdający sobie sprawę z tych ruchów, wysyłał około 500 ludzi do utworzenia zasadzki. Otoczeni Szkoci walczyli zajadle, ale nieprzyzwyczajeni do taktyki stosowanej na północnoamerykańskim teatrze działań, zadawali niewielkie straty Francuzom. Grant wraz z 18 oficerami został wzięty do niewoli. Zabici żołnierze szkockiego regimentu zostali umieszczeni na palach, a ich kilty poniżej nich.

Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać Fort Duquesne wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta.

Przypisy

  1. a b Stewart, tom II, s. 17.
  2. Steele, s. 214.

Bibliografia

  1. Ian K. Steele: Warpaths: Invasions of North America. Nowy Jork i Oxford: Oxford University Press, 1994. ISBN 0-19-50822-2. (ang.).
  2. David Stewart, Sketches of the Character, Manners and Present State of the Highlanders of Scotland, 2 tomy, John Donald Publishers Ltd., Edinburgh, 1977 (oryginalnie wydane w 1822)