Heliograwiura: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Janeczek (dyskusja | edycje)
uzupełnienie
wikizacja, drobne poprawki
Linia 1: Linia 1:
'''Heliograwiura (fotograwiura)''' (gr.''helio + grawiura'') rodzaj techniki [[druk]]u [[druk wklęsły|wklęsłego]], zbliżony do [[akwatinta|akwatinty]], polegający na przenoszeniu obrazu na płytę akwatintową za pomocą emulsji światłoczułej; wynaleziony w 1879 przez Karola Klica.
'''Heliograwiura (fotograwiura)''' (gr.''helio + grawiura'') - rodzaj techniki [[druk]]u [[druk wklęsły|wklęsłego]], zbliżony do [[akwatinta|akwatinty]], polegający na przenoszeniu obrazu na płytę akwatintową za pomocą emulsji światłoczułej. Wynaleziony w [[1879]] przez ''Karola Klica''.


Sposób wykonania:
==Sposób wykonania==
Papier pigmentowy pokrywa się światłoczułą emulsją żelatynową i kopiuje się na nim pozytyw rysunku przy pomocy silnego źródła światała, uzyskując w ten sposób relief żelatyny. Następnie papier pigmentowy rozprasowuje się na płycie miedzianej posypanej [[asfalt syryjski|asfaltem syryjskim]] lub [[kalafonia|kalafonią]], przenosząc na nią cienką warstwę żelatyny (relief). Płytę wykonaną w powyższy sposób fotomech. poddaje się trawieniu chlorkiem żelazowym przy czym rolę [[raster|rastra]] spełnia tu proszek asfaltowy; druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej; h. rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez [[Rotograwiura|rotograwiurę]]. Obecnie używana sporadycznie przy reprodukcji dzieł sztuki.
Papier pigmentowy pokrywa się światłoczułą emulsją żelatynową i kopiuje się na nim pozytyw rysunku przy pomocy silnego źródła światała, uzyskując w ten sposób relief żelatyny. Następnie papier pigmentowy rozprasowuje się na płycie miedzianej posypanej [[asfalt syryjski|asfaltem syryjskim]] lub [[kalafonia|kalafonią]], przenosząc na nią cienką warstwę żelatyny (relief). Płytę wykonaną w powyższy sposób fotomech. poddaje się trawieniu chlorkiem żelazowym przy czym rolę [[raster|rastra]] spełnia tu proszek asfaltowy. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w [[XIX wiek]]u została wyparta później przez [[Rotograwiura|rotograwiurę]]. Obecnie używana sporadycznie przy reprodukcji dzieł sztuki.


Zobacz też: [[druk]], [[poligrafia]].
==Zobacz też==
*[[druk]]
*[[poligrafia]]


{{stub}}
{{stub}}

Wersja z 20:20, 6 lis 2006

Heliograwiura (fotograwiura) (gr.helio + grawiura) - rodzaj techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na przenoszeniu obrazu na płytę akwatintową za pomocą emulsji światłoczułej. Wynaleziony w 1879 przez Karola Klica.

Sposób wykonania

Papier pigmentowy pokrywa się światłoczułą emulsją żelatynową i kopiuje się na nim pozytyw rysunku przy pomocy silnego źródła światała, uzyskując w ten sposób relief żelatyny. Następnie papier pigmentowy rozprasowuje się na płycie miedzianej posypanej asfaltem syryjskim lub kalafonią, przenosząc na nią cienką warstwę żelatyny (relief). Płytę wykonaną w powyższy sposób fotomech. poddaje się trawieniu chlorkiem żelazowym przy czym rolę rastra spełnia tu proszek asfaltowy. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX wieku została wyparta później przez rotograwiurę. Obecnie używana sporadycznie przy reprodukcji dzieł sztuki.

Zobacz też

Szablon:Stub