Pietro Vidoni (1610–1681): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
m poprawa linków |
||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
Był nuncjuszem w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Polsce]] od [[28 maja]] 1652 do swojej rezygnacji [[5 kwietnia]] 1660. To w czasie odprawianej przez Vidoniego mszy św. przed obrazem Matki Bożej Łaskawej we [[Lwów|Lwowie]] król Polski [[Jan II Kazimierz Waza|Jan Kazimierz]] miał złożyć tzw. [[śluby lwowskie]]. |
Był nuncjuszem w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Polsce]] od [[28 maja]] 1652 do swojej rezygnacji [[5 kwietnia]] 1660. To w czasie odprawianej przez Vidoniego mszy św. przed obrazem Matki Bożej Łaskawej we [[Lwów|Lwowie]] król Polski [[Jan II Kazimierz Waza|Jan Kazimierz]] miał złożyć tzw. [[śluby lwowskie]]. |
||
Został wyniesiony do godności kardynała prezbitera przez [[papież]]a [[Aleksander VII|Aleksandra VII]] podczas konsystorza w dniu [[5 kwietnia]] [[1660]]. Jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Kaliksta, od 1673 [[Bazylika św. Pankracego za Murami|św. Pankracego za Murami]]. Był legatem papieskim w [[Bolonia|Bolonii]] w 1662. Uczestniczył w [[ |
Został wyniesiony do godności kardynała prezbitera przez [[papież]]a [[Aleksander VII|Aleksandra VII]] podczas konsystorza w dniu [[5 kwietnia]] [[1660]]. Jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Kaliksta, od 1673 [[Bazylika św. Pankracego za Murami|św. Pankracego za Murami]]. Był legatem papieskim w [[Bolonia|Bolonii]] w 1662. Uczestniczył w [[Konklawe 1669–1670]], ale jego wyborowi przeciwstawili się [[Hiszpania|hiszpańscy]] kardynałowie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Zizola|imię=Giancarlo|tytuł= Il conclave. Storia e segreti. L'elezione papale da San Pietro a Giovanni Paolo II|wydawca= Newton & Compton|miejsce= |rok= 1993|strony=124|isbn=}}</ref>. Od 1676 sprawował urząd [[Kardynał-protektor|kardynała protektora]] Polski wobec Stolicy Apostolskiej. |
||
Był [[kamerling]]iem św. Kolegium Kardynałów w latach 1675-1676. Zmarł w Rzymie 5 stycznia 1681. Został pochowany w kościele karmelitów Santa Maria della Vittoria, obok swojego wuja. Wiek później jego krewny o tym samym imieniu został również wybrany kardynałem przez papieża [[Pius VII|Piusa VII]]. |
Był [[kamerling]]iem św. Kolegium Kardynałów w latach 1675-1676. Zmarł w Rzymie 5 stycznia 1681. Został pochowany w kościele karmelitów Santa Maria della Vittoria, obok swojego wuja. Wiek później jego krewny o tym samym imieniu został również wybrany kardynałem przez papieża [[Pius VII|Piusa VII]]. |
||
Wersja z 15:57, 18 lip 2018
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1610 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 stycznia 1681 |
| Miejsce pochówku | |
| biskup Lodi | |
| Okres sprawowania |
1644-1681 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia |
13 lipca 1644 |
| Sakra biskupia |
9 października 1644 |
| Kreacja kardynalska |
5 kwietnia 1660 |
| Kościół tytularny | |
Pietro Vidoni (ur. 8 listopada 1610 w Cremonie, zm. 5 stycznia 1681 w Rzymie) – włoski biskup i kardynał, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 1652-1660.
Życiorys
Urodził się w szlacheckiej rodzinie. Był spokrewniony z kardynałem Girolamo Vidonim. Studiował w kilku uniwersytetach italskich, a następnie osiadł w Rzymie. Podczas pontyfikatu papieża Urbana VIII był gubernatorem Rimini, Tivoli, Sabiny, Orvieto i Spoleto. Konsekrowano go na biskupa Lodi 9 października 1644.
Był nuncjuszem w Polsce od 28 maja 1652 do swojej rezygnacji 5 kwietnia 1660. To w czasie odprawianej przez Vidoniego mszy św. przed obrazem Matki Bożej Łaskawej we Lwowie król Polski Jan Kazimierz miał złożyć tzw. śluby lwowskie.
Został wyniesiony do godności kardynała prezbitera przez papieża Aleksandra VII podczas konsystorza w dniu 5 kwietnia 1660. Jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Kaliksta, od 1673 św. Pankracego za Murami. Był legatem papieskim w Bolonii w 1662. Uczestniczył w Konklawe 1669–1670, ale jego wyborowi przeciwstawili się hiszpańscy kardynałowie[1]. Od 1676 sprawował urząd kardynała protektora Polski wobec Stolicy Apostolskiej.
Był kamerlingiem św. Kolegium Kardynałów w latach 1675-1676. Zmarł w Rzymie 5 stycznia 1681. Został pochowany w kościele karmelitów Santa Maria della Vittoria, obok swojego wuja. Wiek później jego krewny o tym samym imieniu został również wybrany kardynałem przez papieża Piusa VII.
Przypisy
- ↑ Giancarlo Zizola: Il conclave. Storia e segreti. L'elezione papale da San Pietro a Giovanni Paolo II. Newton & Compton, 1993, s. 124.