Wyspa Króla Williama: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
grafika |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Wfm king william island.png|thumb|right|250px|Wyspa Króla Williama zdjęcie z satelity]] |
|||
'''Wyspa Króla Williama''' ([[język angielski|ang.]] ''King William Island'') - wyspa na [[Ocean Arktyczny|Oceanie Arktycznym]], wchodząca w skład [[Archipelag Arktyczny|Archipelagu Arktycznego]]. Administracyjnie należy do [[Kanada|Kanady]] i wchodzi w skład [[Nunavut (terytorium Kanady)|terytorium Nunavut]]. Jej powierzchnia wynosi 13 111 km². Według spisu powszechnego z [[2001]] roku wyspa liczy 960 stałych mieszkańców. |
'''Wyspa Króla Williama''' ([[język angielski|ang.]] ''King William Island'') - wyspa na [[Ocean Arktyczny|Oceanie Arktycznym]], wchodząca w skład [[Archipelag Arktyczny|Archipelagu Arktycznego]]. Administracyjnie należy do [[Kanada|Kanady]] i wchodzi w skład [[Nunavut (terytorium Kanady)|terytorium Nunavut]]. Jej powierzchnia wynosi 13 111 km². Według spisu powszechnego z [[2001]] roku wyspa liczy 960 stałych mieszkańców. |
||
Wersja z 17:12, 10 gru 2006
Wyspa Króla Williama (ang. King William Island) - wyspa na Oceanie Arktycznym, wchodząca w skład Archipelagu Arktycznego. Administracyjnie należy do Kanady i wchodzi w skład terytorium Nunavut. Jej powierzchnia wynosi 13 111 km². Według spisu powszechnego z 2001 roku wyspa liczy 960 stałych mieszkańców.
Wyspa została nazwana na cześć króla Wielkiej Brytanii, Wilhelma IV Hanowerskiego w 1830 roku przez Johna Rossa. Wiele z polarnych ekspedycji szukających Przejścia Północno-Zachodniego, spędzało zimę na wyspie. W 1903 norweski podróżnik Roald Amundsen, poszukując Przejścia Północno-Zachodniego, przepłynowszy przez cieśninę Jamesa Rossa, zatrzymał się na południowym wybrzeżu wyspy, w miejscu uformowanym przez naturę w naturalą przystań. Nie mogąc kontynuować podróży, ze względu na pokryte lodem morze, spędził tu zimę przełomu 1903/4 i 1904/5 roku. Nauczył się wtedy, od tubylczej ludności Inuickiej, sztuki przetrwania w warunkach arktycznych. Wiedza ta okazała się bezcenna w późnejszych wyprawach w głąb Arktyki. Używając swojego statku "Gjøa" jako bazy, wyruszył z ekspedycją w lecie 1904 roku i dotarł do północnego bieguna magnetycznego. Roald Amundsen ostatecznie opuścił wyspę w sierpniu 1905 roku, po 22 miesiącach od czasu pierwszego przybycia. Jedyna osada na wyspie, Gjoa Haven znajduje się nad przystanią w której zimował Amundsen.