Oniryzm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
+ grafika |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Bruno Schulz - Sklepy cynamonowe 4.jpg|thumb|Rysunek autorstwa [[Bruno Schulz|Bruno Schulza]]]] |
[[Plik:Bruno Schulz - Sklepy cynamonowe 4.jpg|thumb|Rysunek autorstwa [[Bruno Schulz|Bruno Schulza]]]] |
||
'''Oniryzm''' ([[Język grecki|grec.]] ''oneiros'' |
'''Oniryzm''' ([[Język grecki|grec.]] ''oneiros'' „marzenie senne”) – [[konwencja literacka]], polegająca na ukazaniu rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, czasem koszmaru<ref>{{Cytuj stronę | url = https://sjp.pwn.pl/slowniki/oniryzm.html | tytuł = Oniryzm | praca = Słownik Języka Polskiego | data dostępu = 2017-11-01}}</ref>. Zwykle dzieło ma wtedy charakter [[irracjonalizm|irracjonalny]], [[Absurd (pojęcie)|absurdalny]], sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa. Zacierają się związki przyczynowo-skutkowe i logiczne następstwa wydarzeń. |
||
Technika oniryczna była stosowana już w [[literatura starożytna|starożytności]] (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie [[Postać literacka|bohatera]] (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał [[Franz Kafka]]. Na polu [[literatura polska|literatury polskiej]] jej prekursorem był [[Bruno Schulz]]. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z [[katastrofizm (kultura)|katastrofizmem]] ([[Krzysztof Kamil Baczyński|Baczyński]], [[Tadeusz Gajcy|Gajcy]]). |
Technika oniryczna była stosowana już w [[literatura starożytna|starożytności]] (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie [[Postać literacka|bohatera]] (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał [[Franz Kafka]]. Na polu [[literatura polska|literatury polskiej]] jej prekursorem był [[Bruno Schulz]]. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z [[katastrofizm (kultura)|katastrofizmem]] ([[Krzysztof Kamil Baczyński|Baczyński]], [[Tadeusz Gajcy|Gajcy]]). |
||
Wersja z 14:23, 15 sty 2020
Oniryzm (grec. oneiros „marzenie senne”) – konwencja literacka, polegająca na ukazaniu rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, czasem koszmaru[1]. Zwykle dzieło ma wtedy charakter irracjonalny, absurdalny, sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa. Zacierają się związki przyczynowo-skutkowe i logiczne następstwa wydarzeń.
Technika oniryczna była stosowana już w starożytności (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie bohatera (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał Franz Kafka. Na polu literatury polskiej jej prekursorem był Bruno Schulz. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z katastrofizmem (Baczyński, Gajcy).