Przejdź do zawartości

Twierdza Jenikale: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
Kategoria
Linia 60: Linia 60:
[[Kategoria:Twierdze]]
[[Kategoria:Twierdze]]
[[Kategoria:Stanowiska archeologiczne na Ukrainie]]
[[Kategoria:Stanowiska archeologiczne na Ukrainie]]
[[Kategoria:Fortyfikacje na Ukrainie]]
[[Kategoria:Geografia historyczna Ukrainy]]
[[Kategoria:Krym]]

Wersja z 14:07, 25 lis 2013

Twierdza Jenikale
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Kercz

Typ budynku

twierdza

Rozpoczęcie budowy

1699

Ukończenie budowy

1706

Położenie na mapie Krymu
Mapa konturowa Krymu
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Twierdza Jenikale (ros. Ени-Кале, krymski Yeñi Qale) – nadmorska twierdza zbudowana w latach 1699-1706 przez Turków, położony na północny wschód od centrum współczesnego Kerczu.

Twierdza Jenikale (w języku tureckim - Nowa Twierdza) została wybudowana na wschodnim wybrzeżu półwyspu Kerczeńskiego przez Turków z Chanatu Krymskiego. Twierdza została wybudowane przy pomocy francuskich architektów. Twierdza zajmowała powierzchnię około 25 tysięcy metrów kwadratowych. Na jej terenie znajdowały się dwie prochownie, arsenał, zbiornik wody pitnej, koszary na ponad 1000 żołnierzy wraz z łaźniami oraz meczet. Garnizon składał się z około 800 Turków oraz 300 Tatarów Krymskich. Twierdza służyła także za siedzibę paszy.

W czasie wojna rosyjsko-tureckiej (1768-1774), armia rosyjska w 1771 roku weszła na Krym, twierdza Jenikale została opuszczona przez Turków i 21 czerwca 1771 roku zajęta przez wojska rosyjskie. W 1774 roku w wyniku traktat w Küczük Kajnardży kończącego wojnę Kercz oraz twierdza Jenikale zostały przekazane Rosji. W XIX wieku twierdza była używana jako szpital wojskowy i opuszczona w 1880 roku. Od tego czasu systematycznie była niszczona.

Bibliografia

  • Artur Grossman: Krym Półwysep rozmaitości ... oraz Lwów, Kijów, Odessa. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2007, s. 287. ISBN 978-83-60506-27-1. (pol.).

Linki zewnętrzne