Kościół św. Jerzego w Kiejdanach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków |
kategoria |
||
| Linia 104: | Linia 104: | ||
[[Kategoria:Kościoły w okręgu kowieńskim]] |
[[Kategoria:Kościoły w okręgu kowieńskim]] |
||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Jerzego]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Jerzego]] |
||
[[Kategoria:Architektura gotyku na Litwie]] |
|||
Wersja z 14:46, 29 sty 2015
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
{{{adres}}} | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie |
Świętego Jerzego | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Litwy  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||
Kościół św. Jerzego w Kiejdanach - gotycka świątynia farna wznosi się na skarpie doliny rzeki Niewiaży, która odgradza go od miasta Kiejdany.
Msza odbywa się w nim każdą niedzielę o godzinie 10:00 i 12:00.
Historia
Przypuszczalnie kościół murowany został zbudowany przez Zakon Krzyżacki po podpisaniu Pokoju w Raciążu zawartego w 1403 roku (na tablicy informacyjnej na rynku miejskim znajduje się informacja, że cegły na jego budowę spławiono aż z Torunia). W 1600 roku Anna Radziwiłłówna Kiszczyna przekazała kościół protestantom, którzy posiadali go do roku 1627. Konsekrowany w 1662. Remontowany w 1758 roku. Spalony w 1782 roku. Plebania powstała w 1832 roku. Remontowany w 1839 i 1928 roku.
W dniu 31 lipca 1862 r. w farze odbył się ślub jednego z przywódców powstania styczniowego Zygmunta Sierakowskiego z Apolonią Dylewską.
Architektura
Gotycka trójnawowa bazylika bezwieżowa na planie prostokąta o wymiarach nawy 23 x 24 m, z wieloboczną absydą. W części frontowej znajduje się niższa od nawy dzwonnica.
Wnętrze
Barokowe rzeźby św. Kazimierza i św. Stanisława Kostki przeniesione z miejscowości Opitołoki.
Galeria
-
Apsyda -
Ściana boczna -
Plebania z 1832 r. -
Epitafium z 1667 roku sędziego Stefana Medekszy
