Kościół Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracje
Linia 1: Linia 1:
{{Świątynia chrześcijańska infobox
{{Świątynia chrześcijańska infobox
|nazwa = Kościół Znalezienia Krzyża Świętego <br />w Grodnie
|nazwa = Kościół Znalezienia Krzyża Świętego <br />w Grodnie
|kod języka = be
|nazwa miejscowa = Касцёл Адшукання Святога Крыжа, Гродна
|nazwa miejscowa = Касцёл Адшукання Святога Крыжа, Гродна
|kod języka = be
|funkcja świątyni = kościół parafialny
|funkcja świątyni = kościół parafialny
|nr rej. zabytku =
|nr rej. zabytku =
|data rejestracji =
|rejestr =
|rejestr =
|grafika = Znalezienia Grodno fc06.jpg
|data rejestracji =
|grafika = Ансамбль былога кляштара бернардзінцаў.jpg
|opis grafiki = Kościół Znalezienia Krzyża Świętego
|opis grafiki = Kościół Znalezienia Krzyża Świętego
|państwo = Białoruś
|państwo = Białoruś
Linia 13: Linia 13:
|wyznanie = [[Kościół katolicki|katolickie]]
|wyznanie = [[Kościół katolicki|katolickie]]
|kościół = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
|kościół = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
|administratura typ =
|administratura nazwa =
|administratura nazwa =
|administratura typ =
|tytuł świątyni =
|tytuł świątyni =
|data nadania =
|data nadania =
Linia 31: Linia 31:
|aktualne przeznaczenie = kościół parafialny przy seminarium
|aktualne przeznaczenie = kościół parafialny przy seminarium
|data zniszczenia =
|data zniszczenia =
|zniszczona przez =
|data odbudowy =
|data odbudowy =
|data reaktywacji =
|data reaktywacji =
|poprzednie wyznanie =
|poprzednie wyznanie =
|fundator =
|fundator =
|zniszczona przez =
|plan świątyni =
|plan świątyni =
|opis planu =
|opis planu =
Linia 65: Linia 65:
|nazwa dzwonu =
|nazwa dzwonu =
|kod mapy =
|kod mapy =
| współrzędne =
|stopniN = 53 |minutN = 40|sekundN = 30.1
|commons = Category:Church of the Discovery of the Holy Cross, Hrodna
|stopniE = 23 |minutE = 49|sekundE = 49.1
|commons = Category:Church of the Discovery of the Holy Cross, Hrodna
|www =
|www =
|stopniN = 53
}}
|minutN = 40
|sekundN = 30.1
|stopniE = 23
|minutE = 49
|sekundE = 49.1
}}


'''Kościół Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie''' – kościół [[bernardyni|bernardynów]], wybudowany w latach 1602 - 1618. Jest to trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium.
'''Kościół Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie''' – kościół [[bernardyni|bernardynów]], wybudowany w latach 1602 - 1618. Jest to trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium.


== Budowa ==
== Historia ==
Świątynię ukończono z datków polskich rycerzy wracających z [[Wojna polsko-rosyjska 1609-1618|wojny polsko-rosyjskiej]], którzy ofiarowali po talarze od końskiego kopyta. Na pamiątkę tego zdarzenia herby fundatorów umieszczono w głównej nawie. Kościół wyświęcił biskup [[Eustachy Wołłowicz (biskup wileński)|Eustachy Wołłowicz]] w 1618 roku.
Świątynię wybudowano w latach 1602-1618 z datków żołnierzy wracających ze zwycięskiej [[Wojna polsko-rosyjska 1609-1618|wojny polsko-rosyjskiej]], którzy ofiarowali po [[Talar|talarze]] od końskiego kopyta. Na pamiątkę tego zdarzenia herby fundatorów umieszczono w głównej nawie. Kościół wyświęcił biskup [[Eustachy Wołłowicz (biskup wileński)|Eustachy Wołłowicz]] w 1618 roku.


Budynek został częściowo zniszczony w 1656 podczas [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|najazdu moskiewskiego]]. Jednak wkrótce go rozbudowano w roku 1680 i 1736. W 1788 roku dokonano przebudowy dwóch górnych pięter wieży w stylu [[barok wileński|wileńskiego baroku]]. W poł. XIX w., po kasacie klasztoru bernardynów przez władze carskie, przy kościele utworzono parafię. Sam kościół - pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego - był nieprzerwanie czynny.
Budynek został częściowo zniszczony w 1656 podczas [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|najazdu moskiewskiego]]. Jednak wkrótce go wyremontowano i rozbudowano w roku 1680. Kolejną rozbudowę przeprowadzono w 1736 roku. W 1788 roku dokonano przebudowy dwóch górnych pięter wieży w stylu [[barok wileński|wileńskiego baroku]].
W poł. XIX w., po kasacie klasztoru bernardynów przez władze carskie, przy kościele utworzono parafię. Sam kościół - pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego - był nieprzerwanie czynny.

== Architektura ==
Kościół ten wykazuje cechy stylistyczne łączące go z [[Katedra Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu|kolegiatą w Zamościu]] m.in. wskazują na to pilastry wnętrza, filar na osi chóru, bliźniacze okna, układ chóru, arkadowo-pilastrowy system elewacji. Wieża została nadbudowana w XVIII wieku w stylu baroku wileńskiego, jednak sam kościół prezentuje wcześniejsze barokowe cechy stylistyczne.


Dwukondygnacyjny klasztor tworzy wraz z kościołem zamkniętą całość. W [[XVII wiek|XVII]] i [[XVIII wiek|XVIII]] w. w klasztorze tym odbywały się [[Sejmiki ziemskie|sejmiki]] powiatu grodzieńskiego. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w budynku klasztornym mieściły się laboratoria, biura sądowe i stacja sanitarno-epidemiologiczna. Od sierpnia 1990 roku obiekt jest siedzibą miejscowego [[Wyższe Seminarium Duchowne w Grodnie|Wyższego Seminarium Duchownego]].
Dwukondygnacyjny klasztor tworzy wraz z kościołem zamkniętą całość. W [[XVII wiek|XVII]] i [[XVIII wiek|XVIII]] w. w klasztorze tym odbywały się [[Sejmiki ziemskie|sejmiki]] powiatu grodzieńskiego. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w budynku klasztornym mieściły się laboratoria, biura sądowe i stacja sanitarno-epidemiologiczna. Od sierpnia 1990 roku obiekt jest siedzibą miejscowego [[Wyższe Seminarium Duchowne w Grodnie|Wyższego Seminarium Duchownego]].


== Wnętrze ==
{{Galeria
* zespół 14 ołtarzy z XVIII wieku
|Nazwa=
* w prawej nawie znajduje się słynący cudami obraz Matki Boskiej Messyńskiej z połowy XVII wieku, który pochodzi z [[Kościół i klasztor Brygidek w Warszawie|kościoła brygidek w Grodnie]]
|wielkość=240
* stiukowe dekoracje w kaplicy Matki Boskiej Loretańskiej
|pozycja=left
* ambona w stylu klasycystycznym
|Grafika:Znalezienia Grodno fc02.jpg|Wnętrze świątyni
* cenne kute kraty
|Grafika:Horadnia, Bernardynskaja. Горадня, Бэрнардынская (N. Orda, 1860).jpg|Kościół na rysunku N. Ordy
* tablica na cześć pisarki Elizy Orzeszkowej, która w 1894 roku zawarła tutaj związek małżeński
|Grafika:Znalezienia Grodno fc07.jpg|Ołtarze boczne
|Grafika:Znalezienia Grodno fc08.jpg|Widok na klasztor i kościół
}}

== Architektura ==
W kościele znajduje się cenny zespół 14 ołtarzy z XVIII wieku oraz stiukowe dekoracje w kaplicy MB Loretańskiej. W kościele znajduje się także klasycystyczna ambona, cenne kute kraty i tablica ku czci Elizy Orzeszkowej, która w 1894 roku zawarła tutaj związek małżeński.

W prawej nawie znajduje się słynący cudami obraz Matki Boskiej Messyńskiej z połowy XVII wieku, który pochodzi z kościoła brygidek w Grodnie.


<gallery>
Kościół ten wykazuje cechy stylistyczne łączące go z [[Katedra Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu|kolegiatą w Zamościu]] m.in. pilastry wnętrza, filar na osi chóru, bliźniacze okna, układ chóru, arkadowo-pilastrowy system elewacji.
Bernardins monastery.jpg|Fasada frontowa
BERNARDINE CATHEDRAL - GRODNO BELARUS.jpg|Prezbiterium
Horadnia, Bernardynskaja. Горадня, Бэрнардынская (N. Orda, 1860).jpg|Kościół wg N. Ordy
Znalezienia Grodno fc08.jpg|Widok na klasztor i kościół
Znalezienia Grodno fc02.jpg|Wnętrze świątyni
Grodno Holy Cross Church IMG 1260 2150.jpg|Ołtarz główny
Grodno Holy Cross Church IMG 1265 2150.jpg
Znalezienia Grodno fc07.jpg|Ołtarze boczne
Znalezienia Grodno fc04.jpg|Ołtarz boczny
Tablica Ejsmontowska w Grodnie.jpg|Tablica Eysmontowska
</gallery>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 101: Linia 114:
* [http://catholic.by/port/dioceses/grodna Parafie diecezji grodzieńskiej]
* [http://catholic.by/port/dioceses/grodna Parafie diecezji grodzieńskiej]
* [http://wsd.grodnensis.by/pl/history.html Seminarium Maius Grodniense] - Historia
* [http://wsd.grodnensis.by/pl/history.html Seminarium Maius Grodniense] - Historia
* [[Dorota Piramidowicz]], ''Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej'', cz. IV, ''Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego'', t. 1, ''Kościoły i klasztory Grodna'', opr. Maria Kałamajska-Saeed, Dorota Piramidowicz, Kraków 2012, ss. 267, il. 378 (rozdział: ''Kościół p.w. Znalezienia Krzyża Św. i klasztor pobernardyński w ''Grodnie, s. 19-88, il. 1-278).
* Dorota Piramidowicz, ''Etapy budowy pobernardyńskiego kościoła w Grodnie'', w: ''Sztuka ziem wschodnich Rzeczypospolitej XVI-XVIII w.'', Lublin 2000, s. 393-426, il. 1-12
* Dorota Piramidowicz, ''Wpływ wileńskiego baroku na architekturę i wyposażenie kościoła bernardynów w Grodnie'', „Biuletyn Historii Sztuki”, nr 3-4, R. LXXIII, 2011, s. 439-452, il. 1-13


{{SORTUJ:Grodno, Znalezienia Krzyża Świętego}}
{{SORTUJ:Grodno, Znalezienia Krzyża Świętego}}

Wersja z 15:37, 22 lut 2017

Kościół Znalezienia Krzyża Świętego
w Grodnie
Касцёл Адшукання Святога Крыжа, Гродна
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Znalezienia Krzyża Świętego
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Grodno

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Znalezienie Krzyża Świętego

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

obraz Matki Boskiej Messyńskiej

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie”
53°40′30,0000″N 23°49′49,0800″E/53,675000 23,830300

Kościół Znalezienia Krzyża Świętego w Grodnie – kościół bernardynów, wybudowany w latach 1602 - 1618. Jest to trójnawowa bazylika z półkoliście zamkniętym prezbiterium.

Historia

Świątynię wybudowano w latach 1602-1618 z datków żołnierzy wracających ze zwycięskiej wojny polsko-rosyjskiej, którzy ofiarowali po talarze od końskiego kopyta. Na pamiątkę tego zdarzenia herby fundatorów umieszczono w głównej nawie. Kościół wyświęcił biskup Eustachy Wołłowicz w 1618 roku.

Budynek został częściowo zniszczony w 1656 podczas najazdu moskiewskiego. Jednak wkrótce go wyremontowano i rozbudowano w roku 1680. Kolejną rozbudowę przeprowadzono w 1736 roku. W 1788 roku dokonano przebudowy dwóch górnych pięter wieży w stylu wileńskiego baroku. W poł. XIX w., po kasacie klasztoru bernardynów przez władze carskie, przy kościele utworzono parafię. Sam kościół - pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego - był nieprzerwanie czynny.

Architektura

Kościół ten wykazuje cechy stylistyczne łączące go z kolegiatą w Zamościu m.in. wskazują na to pilastry wnętrza, filar na osi chóru, bliźniacze okna, układ chóru, arkadowo-pilastrowy system elewacji. Wieża została nadbudowana w XVIII wieku w stylu baroku wileńskiego, jednak sam kościół prezentuje wcześniejsze barokowe cechy stylistyczne.

Dwukondygnacyjny klasztor tworzy wraz z kościołem zamkniętą całość. W XVII i XVIII w. w klasztorze tym odbywały się sejmiki powiatu grodzieńskiego. Po II wojnie światowej w budynku klasztornym mieściły się laboratoria, biura sądowe i stacja sanitarno-epidemiologiczna. Od sierpnia 1990 roku obiekt jest siedzibą miejscowego Wyższego Seminarium Duchownego.

Wnętrze

  • zespół 14 ołtarzy z XVIII wieku
  • w prawej nawie znajduje się słynący cudami obraz Matki Boskiej Messyńskiej z połowy XVII wieku, który pochodzi z kościoła brygidek w Grodnie
  • stiukowe dekoracje w kaplicy Matki Boskiej Loretańskiej
  • ambona w stylu klasycystycznym
  • cenne kute kraty
  • tablica na cześć pisarki Elizy Orzeszkowej, która w 1894 roku zawarła tutaj związek małżeński

Bibliografia

  • Kościół Znalezienia Krzyża Św. i klasztor Bernardynów w Grodnie - Zdjęcia i opis na stronie Radzima.org
  • Parafie diecezji grodzieńskiej
  • Seminarium Maius Grodniense - Historia
  • Dorota Piramidowicz, Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, cz. IV, Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego, t. 1, Kościoły i klasztory Grodna, opr. Maria Kałamajska-Saeed, Dorota Piramidowicz, Kraków 2012, ss. 267, il. 378 (rozdział: Kościół p.w. Znalezienia Krzyża Św. i klasztor pobernardyński w Grodnie, s. 19-88, il. 1-278).
  • Dorota Piramidowicz, Etapy budowy pobernardyńskiego kościoła w Grodnie, w: Sztuka ziem wschodnich Rzeczypospolitej XVI-XVIII w., Lublin 2000, s. 393-426, il. 1-12
  • Dorota Piramidowicz, Wpływ wileńskiego baroku na architekturę i wyposażenie kościoła bernardynów w Grodnie, „Biuletyn Historii Sztuki”, nr 3-4, R. LXXIII, 2011, s. 439-452, il. 1-13