Skalowia

Krainy Prus

Skalowia – kraina pruska, jej nazwa oznaczała prawdopodobnie jakieś określenie lasu. Znajdowała się po obu stronach dolnego biegu rzeki Niemen od ujścia Mitawy do Zalewu Kurońskiego. Skalowia została podbita przez Krzyżaków w 1277 roku po upadku głównego grodu Skalowów - późniejszej krzyżackiej Ragnety.

Tak przedstawił to wydarzenie Piotr z Dusburga w Kronice ziemi Pruskiej, Toruń 2004.:

( ... ) brat Teodoryk, wójt Sambii, z rozkazu mistrza poprowadził ze sobą wielu braci i tysiąc mężów, którzy byli doskonale wyszkoleni w zdobywaniu grodów, a udał się drogą wodną do ziemi Skalowów, która położona jest na obydwu brzegach Niemna. Następnie podszedł pod zamek położony w tym miejscu, gdzie znajduje się obecnie zamek Ragneta i zaczął go zdobywać [ ... ] Niektórzy przystawiali drabiny i starali się wejść na mury. Wówczas po drugiej stronie Skalowowie usiłowali stawić opór, ale wtedy łucznicy braci odparli ich gradem strzał. Przeto jedni z użyciem siły wchodzili do środka przez mury, drudzy przez bramę zamkową. I całą tę wielką liczbę niewiernych, która znajdowała się w zamku, a na którą nacierało bez ustanku wojsko braci, wycięli mieczem; kobiety i dzieci powiedli ze sobą razem z bardzo wielkim łupem różnych przedmiotów. Gdy tego dokonali, spalili zamek, jego przedzamcza oraz budynki, które znajdowały się w pobliżu ( ... ).

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.W 1289 r. potwierdzony został podział ziem między mistrzów zakonu krzyżackiego i inflanckiego i wymieniono m.in. Skalowię (Schalwen). Od tego czasu Skalowia wchodziła w skład komturstwa z centrum w Ragnecie. Od XVI wieku leżąca na terenie tzw. Litwy Mniejszej.

Obecnie Skalowia jest podzielona pomiędzy Republikę Litewską i Obwód kaliningradzki (Rosja).