Prypecki Park Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Wycofanie zmian Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
→Warunki naturalne: przypis Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
== Warunki naturalne == |
== Warunki naturalne == |
||
Prypecki PN leży na terenie [[Polesie|Polesia Prypeckiego]]{{r|by}}. Znajduje się w dolinie [[Prypeć (rzeka)|Prypeci]], w [[obszar zalewowy|obszarze zalewowym]] w rozwidleniu prawych dopływów Prypeci – [[Stwiha|Stwihy]] i [[Uborć|Uborci]]. Przez środek parku przepływa także inny dopływ Prypeci, Swinawod. Poza naturalnymi rzekami występują także pochodzące z końca XIX w. niszczejące kanały, którymi spławiano drewno na opał. Na obszarze parku znajduje się około 40 małych jezior{{r|birdlife}}. Na wschód od wsi Olmany znajdują się Jezioro Zasumińskie Wielkie, Jezioro Zasumińskie Małe oraz Błota Olmańskie z torfowiskami Krasnoje i Hało. Prócz tego występują liczne strumienie, także zalesione lub nie [[torfowisko|torfowiska]] i zadrzewione obszary podmokłe{{r|ramsar}}. Zalesione jest 74% parku, strumienie wraz ze zbiornikami wodnymi i bagnami zajmują 15%, a obszary trawiaste 6%{{r|birdlife}}. Prypecki Park Narodowy porasta 929 gatunków roślin, z czego 45 jest wpisanych do [[Białoruska Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych|Białoruskiej Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych]]{{r|birdlife}}. |
Prypecki PN leży na terenie [[Polesie|Polesia Prypeckiego]]{{r|by}}. Znajduje się w dolinie [[Prypeć (rzeka)|Prypeci]], w [[obszar zalewowy|obszarze zalewowym]] w rozwidleniu prawych dopływów Prypeci – [[Stwiha|Stwihy]] i [[Uborć|Uborci]]. Przez środek parku przepływa także inny dopływ Prypeci, Swinawod. Poza naturalnymi rzekami występują także pochodzące z końca XIX w. niszczejące kanały, którymi spławiano drewno na opał. Na obszarze parku znajduje się około 40 małych jezior{{r|birdlife}}. Na wschód od wsi Olmany znajdują się Jezioro Zasumińskie Wielkie, Jezioro Zasumińskie Małe oraz Błota Olmańskie z torfowiskami Krasnoje i Hało<ref>Grzegorz Rąkowski, Czar Polesia, Oficyna wydawnicza Rewasz, Pruszków 2001, s.315-329, ISBN 83-85557-92-X<\ref>. Prócz tego występują liczne strumienie, także zalesione lub nie [[torfowisko|torfowiska]] i zadrzewione obszary podmokłe{{r|ramsar}}. Zalesione jest 74% parku, strumienie wraz ze zbiornikami wodnymi i bagnami zajmują 15%, a obszary trawiaste 6%{{r|birdlife}}. Prypecki Park Narodowy porasta 929 gatunków roślin, z czego 45 jest wpisanych do [[Białoruska Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych|Białoruskiej Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych]]{{r|birdlife}}. |
||
[[Plik:Crane (silver) rv.png|mały|Żuraw na białoruskiej monecie pamiątkowej]] |
[[Plik:Crane (silver) rv.png|mały|Żuraw na białoruskiej monecie pamiątkowej]] |
||
[[Plik:2001. Stamp of Belarus 0416.jpg|mały|lewo|Białoruski znaczek pocztowy z 2001 roku]] |
[[Plik:2001. Stamp of Belarus 0416.jpg|mały|lewo|Białoruski znaczek pocztowy z 2001 roku]] |
Wersja z 18:21, 12 paź 2019
![]() Prypeć na Białorusi | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Data utworzenia |
1996 |
Powierzchnia |
634.58 km² |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Prypecki Park Narodowy – park narodowy leżący na terenie południowej Białorusi, w obszarze wylewania Prypeci. Ma powierzchnię 634,58 km²[1]. Od 29 marca 2013 objęty jest konwencją ramsarską[2], a od roku 2004 włączony jest w teren Important Bird Area o nazwie Prypiackija bałoty[1].
Pomysł utworzenia parku, który chroniłby obszary bagienne na Polesiu pojawiał się kilkakrotnie w latach 20. i 30. XX w. Władysław Szafer zaproponował największy europejski, doskonale zachowany, obszar bagienny – Bagna Olmańskie[3]. W roku 1969 Prypeć objęta została ochroną, a 2 października 1996[4] utworzono Prypecki Park Narodowy[3].
Warunki naturalne
Prypecki PN leży na terenie Polesia Prypeckiego[3]. Znajduje się w dolinie Prypeci, w obszarze zalewowym w rozwidleniu prawych dopływów Prypeci – Stwihy i Uborci. Przez środek parku przepływa także inny dopływ Prypeci, Swinawod. Poza naturalnymi rzekami występują także pochodzące z końca XIX w. niszczejące kanały, którymi spławiano drewno na opał. Na obszarze parku znajduje się około 40 małych jezior[1]. Na wschód od wsi Olmany znajdują się Jezioro Zasumińskie Wielkie, Jezioro Zasumińskie Małe oraz Błota Olmańskie z torfowiskami Krasnoje i Hało
Błąd w przypisach: Brak znacznika zamykającego </ref> po otwartym znaczniku <ref>.
Gatunkami ptaków, które zadecydowały o uznaniu Prypeckiego Parku Narodowego za ostoję ptaków IBA są: narażone na wyginięcie orliki grubodziobe (Aquila clanga; w 2003 roku 4-6 gniazdujących par), bliskie zagrożenia dubelty (Gallinago media) oraz gatunki najmniejszej troski: derkacz zwyczajny (Crex crex), rybitwa białoczelna (Sterna albifrons), puszczyk zwyczajny (Strix aluco), dzięcioł średni (Dendrocopos medius) oraz dzięcioł trójpalczasty (Picoides tridactylus)[1]. Ogółem występuje 256 gatunków ptaków – 79% wszystkich występujących na Białorusi[3].
Na terenie parku możliwe jest wędkowanie i łowiectwo[3].
Przypisy
- ↑ a b c d BY036 Prypiackija baloty. BirdLife Data Zone. [dostęp 17 marca 2014].
- ↑ The Annotated Ramsar List: Belarus. Ramsar Convention on Wetlands. [dostęp 17 marca 2014].
- ↑ a b c d e National Park Pripyatsky. Official Website of the Republic of Belarus. [dostęp 17 marca 2014].
- ↑ Hanna Valynets: Нацыянальны парк “Прыпяцкі”: землі сакральнага Палесся. Green Belarus, 14 marca 2014. (ros.).