Know-how: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''''Know-how''''' (z ang. „wiedzieć jak”<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Matusiak| imię = Krzysztof B. |tytuł =Innowacje i transfer technologii. Słownik pojęć |url = https://www.parp.gov.pl/files/74/81/469/12812.pdf |wydawca =[[Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości]] |miejsce =Warszawa| rok =2011 |rozdział = KNOW HOW [<!-- SPRAWDŹ TO MIEJSCE! (NIESPAROWANE NAWIASY KWADRATOWE) -->Wiedzieć Jak |isbn = 978-83-7633-164-5 |język =pl |strony =139}}</ref>) – oznacza pakiet nieopatentowanych informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i przeprowadzonych testów, o niejawnym, istotnym i określonym charakterze<ref>Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1217/2010 z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii porozumień badawczo-rozwojowych ({{CELEX|32010R1217}}).</ref>. |
|||
'''''Know-how''''' – pochodzący z [[język angielski|języka angielskiego]] (''know'' – „wiedzieć”, ''how'' – „jak”) termin określający konkretną wiedzę techniczną z danej dziedziny, umiejętność wykonania lub wyprodukowania czegoś, kompetencję, biegłość. |
|||
== Definicje prawne == |
== Definicje prawne == |
||
Definicja przyjęta przez Międzynarodową Izbę Handlową w [[Paryż]]u jako ''know-how'' określa całokształt wiadomości, czyli fachowej wiedzy oraz doświadczeń w zakresie technologii i procesu produkcyjnego dla określonego wyrobu. |
Definicja przyjęta przez Międzynarodową Izbę Handlową w [[Paryż]]u jako ''know-how'' określa całokształt wiadomości, czyli fachowej wiedzy oraz doświadczeń w zakresie technologii i procesu produkcyjnego dla określonego wyrobu. |
||
W [[prawo Unii Europejskiej|prawie Unii Europejskiej]] definicja ''know-how'' zawarta jest w Rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii. Stanowi ona, że ''know-how'' oznacza pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są: |
W [[prawo Unii Europejskiej|prawie Unii Europejskiej]] definicja ''know-how'' zawarta jest w Rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii. Stanowi ona, że ''know-how'' oznacza pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są: |
||
* |
* niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne; |
||
* |
* istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową; oraz |
||
* |
* zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności. |
||
== ''Know-how'' w prawie polskim == |
== ''Know-how'' w prawie polskim == |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
* niezarejestrowane [[wzór użytkowy|wzory użytkowe]], |
* niezarejestrowane [[wzór użytkowy|wzory użytkowe]], |
||
* informacje techniczne dot. stosowania patentów lub wzorów użytkowych, |
* informacje techniczne dot. stosowania patentów lub wzorów użytkowych, |
||
* doświadczenie administracyjne i organizacyjne związane z własnością przemysłową. |
* doświadczenie administracyjne i organizacyjne związane z własnością przemysłową. |
||
W związku z tym umowa ta może stanowić uzupełnienie ochrony przewidzianej prawem na dobrach niematerialnych (własność przemysłowa: [[patent]]y, [[wzór użytkowy|wzory użytkowe]], także takie, które nie posiadają zdolności patentowej). |
W związku z tym umowa ta może stanowić uzupełnienie ochrony przewidzianej prawem na dobrach niematerialnych (własność przemysłowa: [[patent]]y, [[wzór użytkowy|wzory użytkowe]], także takie, które nie posiadają zdolności patentowej). |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
* może zostać też nałożony obowiązek udzielenia [[gwarancja (prawo cywilne)|gwarancji]], [[zabezpieczenie wierzytelności|zabezpieczenia]] lub zapewnień co do wartości i efektów ekonomicznych ''know-how''. |
* może zostać też nałożony obowiązek udzielenia [[gwarancja (prawo cywilne)|gwarancji]], [[zabezpieczenie wierzytelności|zabezpieczenia]] lub zapewnień co do wartości i efektów ekonomicznych ''know-how''. |
||
== |
== Przypisy == |
||
{{Wikisłownik|know-how}} |
{{Wikisłownik|know-how}} |
||
{{Przypisy}} |
|||
* [[baza klientów]] |
|||
* [[tajemnica przedsiębiorstwa]]{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Prawo własności przemysłowej]] |
[[Kategoria:Prawo własności przemysłowej]] |
||
Wersja z 20:39, 19 sty 2020
Know-how (z ang. „wiedzieć jak”[1]) – oznacza pakiet nieopatentowanych informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i przeprowadzonych testów, o niejawnym, istotnym i określonym charakterze[2].
Definicje prawne
Definicja przyjęta przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu jako know-how określa całokształt wiadomości, czyli fachowej wiedzy oraz doświadczeń w zakresie technologii i procesu produkcyjnego dla określonego wyrobu.
W prawie Unii Europejskiej definicja know-how zawarta jest w Rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii. Stanowi ona, że know-how oznacza pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są:
- niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne;
- istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową; oraz
- zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.
Know-how w prawie polskim
Umowa know-how upoważnia do korzystania z określonych praw podmiotowych. Jedna ze stron (przekazujący, dostawca, udzielający) zobowiązuje się do przekazania drugiej (zamawiającemu, odbiorcy) wiedzy technicznej lub organizacyjnej o charakterze poufnym lub tajnym, bezpośrednio użytecznej w działalności gospodarczej w zakresie określonym w umowie.
Cechy charakterystyczne:
- przedmiotem umowy jest obrót wiedzą techniczną o poufnym charakterze,
- dotyczy jedynie dóbr niematerialnych,
- nie przenosi praw majątkowych,
- w prawie polskim jest to umowa nienazwana – możliwość jej zawarcia wynika z zasady swobody umów (art. 3531 kodeksu cywilnego),
- jest umową odpłatną, wzajemną, dwustronnie zobowiązującą.
Dobrami chronionymi umową know-how mogą być np.:
- nieopatentowane wynalazki,
- niezarejestrowane wzory użytkowe,
- informacje techniczne dot. stosowania patentów lub wzorów użytkowych,
- doświadczenie administracyjne i organizacyjne związane z własnością przemysłową.
W związku z tym umowa ta może stanowić uzupełnienie ochrony przewidzianej prawem na dobrach niematerialnych (własność przemysłowa: patenty, wzory użytkowe, także takie, które nie posiadają zdolności patentowej).
Prawa i obowiązki stron
Udzielający know-how ma obowiązek:
- udostępnić wiadomości będące przedmiotem umowy,
- umożliwić korzystanie z przedmiotu umowy (dostarczenie odpowiedniej dokumentacji technicznej, przeszkolenie specjalistów kontrahenta, montaż urządzeń itp.).
Odbiorca know-how ma obowiązek:
- utrzymać wiadomości w tajemnicy,
- wypłacić wynagrodzenie za korzystanie z przedmiotu umowy,
- może zostać też nałożony obowiązek udzielenia gwarancji, zabezpieczenia lub zapewnień co do wartości i efektów ekonomicznych know-how.
Przypisy
- ↑ KNOW HOW [Wiedzieć Jak. W: Krzysztof B. Matusiak: Innowacje i transfer technologii. Słownik pojęć. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, 2011, s. 139. ISBN 978-83-7633-164-5. (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1217/2010 z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii porozumień badawczo-rozwojowych (CELEX: 32010R1217).