Kapralstwo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
polskie znaki |
{{Dopracować|źródła}} |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|źródła}} |
|||
'''Kapralstwo''' – najmniejsza jednostka organizacyjna w [[XVI|szesnastowiecznym]] (i później) wojsku, składająca się z kilku lub więcej (zwykle od 18 lub 24 do 42) żołnierzy. Kapralstwo nie było jednak na polu walki jednostką taktyczną, tylko gospodarczą i szkoleniową, zarządzaną przez [[podoficer]]a – [[kapral]]a. Kapral odpowiedzialny był za wyszkolenie podlegających mu żołnierzy (swoje zadania realizował przy pomocy oddanych mu do pomocy [[gefrajter|gefrajtrów]], czyli doświadczonych żołnierzy-weteranów), a także za ich podstawowe wyposażenie oraz zaopatrzenie i wyżywienie. |
'''Kapralstwo''' – najmniejsza jednostka organizacyjna w [[XVI|szesnastowiecznym]] (i później) wojsku, składająca się z kilku lub więcej (zwykle od 18 lub 24 do 42) żołnierzy. Kapralstwo nie było jednak na polu walki jednostką taktyczną, tylko gospodarczą i szkoleniową, zarządzaną przez [[podoficer]]a – [[kapral]]a. Kapral odpowiedzialny był za wyszkolenie podlegających mu żołnierzy (swoje zadania realizował przy pomocy oddanych mu do pomocy [[gefrajter|gefrajtrów]], czyli doświadczonych żołnierzy-weteranów), a także za ich podstawowe wyposażenie oraz zaopatrzenie i wyżywienie. |
||
Wersja z 13:52, 29 lut 2024
 |
Ten artykuł wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kapralstwo – najmniejsza jednostka organizacyjna w szesnastowiecznym (i później) wojsku, składająca się z kilku lub więcej (zwykle od 18 lub 24 do 42) żołnierzy. Kapralstwo nie było jednak na polu walki jednostką taktyczną, tylko gospodarczą i szkoleniową, zarządzaną przez podoficera – kaprala. Kapral odpowiedzialny był za wyszkolenie podlegających mu żołnierzy (swoje zadania realizował przy pomocy oddanych mu do pomocy gefrajtrów, czyli doświadczonych żołnierzy-weteranów), a także za ich podstawowe wyposażenie oraz zaopatrzenie i wyżywienie.
W XVII-wiecznej piechocie zorganizowanej na wzorach szwedzkich, w skład jednej kompanii wchodziły trzy kapralstwa muszkieterów po 24 ludzi oraz trzy kapralstwa pikinierów po 18 ludzi.
W wojsku polskim występowała w jednostkach autoramentu cudzoziemskiego.