Różana (obwód brzeski): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Ujednoznacznienie linku z Władysław IV na Władysław IV Waza przy pomocy Popups |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Mimo całkowitej ruiny zamek w Różanej do tej pory daje pojęcie o potędze rodu [[Sapieha|Sapiehów]] w XVII i XVIII w. |
Mimo całkowitej ruiny zamek w Różanej do tej pory daje pojęcie o potędze rodu [[Sapieha|Sapiehów]] w XVII i XVIII w. |
||
Zachowały się ściany korpusu głównego pałacu z mocno wysuniętym ryzalitem ozdobionym dwiema parami doryckich kolumn na potężnych cokołach, pilastrami i trójkątnym frontonem. Od boków głównego korpusu odchodzą dwie półkoliście zagięte galerie arkadowe na parach kolumn toskańskich. Prawa galeria łączy się z dużą prostokątną oficyną mieszczącą niegdyś teatr. Lewa galeria zachowana jest częściowo, łączyła się ona niegdyś z niezachowaną symetrycznie ustawioną drugą oficyną. Na głównej osi rezydencji znajduje się okazała, wysoka brama wjazdowa z trzema prześwitami Brama ozdobiona jest kartuszem herbowym, prostokątnymi płycinami, gzymsem oraz boniowaniem w dolnej części. Do bramy, po obu stronach przylegają dwie stosunkowo duże piętrowe kordegardy wzniesione na planach prostokątów, w dolnej części ozdobione boniowaniem. Niegdyś łączyły się one galeriami z oficynami tworząc w ten sposób całkowicie zamknięty zespół budowli. Pomiędzy bramą z kordegardami a korpusem głównym rozciąga się rozległy trawiasty dziedziniec. Z boku, pomiędzy korpusem oficyny-teatru a prawą kordegardą znajduje się murowana jednoprzejazdowa furta. Cały zespół jest w stanie postępującej ruiny. |
|||
{{stub}} |
{{stub}} |
||
Wersja z 17:09, 1 wrz 2007
Różana (Polesie) - gniazdo rodowe linii różańskiej rodu Sapiehów, obecie na Białorusi.
Kupiona w 1598 przez Lwa Sepiehę od Bartosza Brzuchańskiego za 30 000 kop groszy stała się jedną z głównych siedzib różańskiej linii rodu Sapiehów. W 1644 Sapiehowie przyjmują w Różanie Władysława IV.
Pierwotna rezydencja zbudowana w początkach XVII w. została niemal całkowcie zniszczona podczas Wojny Północnej. Kolejna rezydencja zbudowana jako pałac w latach 1784-1786 była jedną z największych na Litwie, zawierając własną galerię obrazów, teatr i bibliotekę.
Po powstaniu listopadowym Różana została skonfiskowana Eustachemu Kajetanowi Sapieże przez władze carskie.
Do rąk rodu powróciła na krótko w roku 1933. Mimo prób odrestaurowania Pałacu popadł on ponownie w runię w roku 1944.
Mimo całkowitej ruiny zamek w Różanej do tej pory daje pojęcie o potędze rodu Sapiehów w XVII i XVIII w.
Zachowały się ściany korpusu głównego pałacu z mocno wysuniętym ryzalitem ozdobionym dwiema parami doryckich kolumn na potężnych cokołach, pilastrami i trójkątnym frontonem. Od boków głównego korpusu odchodzą dwie półkoliście zagięte galerie arkadowe na parach kolumn toskańskich. Prawa galeria łączy się z dużą prostokątną oficyną mieszczącą niegdyś teatr. Lewa galeria zachowana jest częściowo, łączyła się ona niegdyś z niezachowaną symetrycznie ustawioną drugą oficyną. Na głównej osi rezydencji znajduje się okazała, wysoka brama wjazdowa z trzema prześwitami Brama ozdobiona jest kartuszem herbowym, prostokątnymi płycinami, gzymsem oraz boniowaniem w dolnej części. Do bramy, po obu stronach przylegają dwie stosunkowo duże piętrowe kordegardy wzniesione na planach prostokątów, w dolnej części ozdobione boniowaniem. Niegdyś łączyły się one galeriami z oficynami tworząc w ten sposób całkowicie zamknięty zespół budowli. Pomiędzy bramą z kordegardami a korpusem głównym rozciąga się rozległy trawiasty dziedziniec. Z boku, pomiędzy korpusem oficyny-teatru a prawą kordegardą znajduje się murowana jednoprzejazdowa furta. Cały zespół jest w stanie postępującej ruiny.