Neoterycy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m robot dodaje: de:Neoteriker |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
[[Kategoria:Literatura rzymska]] |
[[Kategoria:Literatura rzymska]] |
||
[[de:Neoteriker]] |
|||
[[en:Neoteric]] |
[[en:Neoteric]] |
||
[[es:Neotérico]] |
[[es:Neotérico]] |
Wersja z 23:55, 27 sty 2009
Neoterycy (od gr. hoi neoteroi poietai, dosłownie "poeci młodsi") - to termin oznaczający współcześnie grupę młodych poetów rzymskich działających w połowie I wieku p.n.e.
Neoterycy zerwali z rzymską tradycją wielkich eposów historycznych. Wzorując się na poezji hellenistycznej, zwłaszcza aleksandryjskiej, preferowali utwory niewielkich rozmiarów, lecz wycyzelowane do perfekcji (np. jeden z nich, Helwiusz Cynna, pracował przez dziewięć lat nad epylionem zatytułowanym "Smyrna"). Znamienne było przyjęcie zasady konstruowania poezji na wzór Kallimacha. Jedynym przedstawicielem neoteryków, którego utwory znamy, jest Katullus. Z innych zachowały się najwyżej kilkuwersowe fragmenty.
Z neoterykami sympatyzował - młody w okresie ich działalności - Wergiliusz, ślady ich wpływu odnajduje się w jego twórczości.
Ci neoterycy byli w swoich czasach nazywani terminem łacińskim poetae novi, lub greckim hoi neoteroi poietai, co oznacza "poeci młodsi". Tak nazywa ich Cyceron. Właściwy termin "neoterycy" (łac. poetae neoterici) został ukuty dopiero w czasach Antoninów - była nim nazywana grupa współcześnie działających poetów awangardowych.