Języki samojedzkie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MelancholieBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: vi:Hệ ngôn ngữ Ural
Idioma-bot (dyskusja | edycje)
Linia 31: Linia 31:
[[it:Lingue samoiede]]
[[it:Lingue samoiede]]
[[la:Linguae Samoiedicae]]
[[la:Linguae Samoiedicae]]
[[lt:Samodų kalbos]]
[[hu:Szamojéd nyelvek]]
[[hu:Szamojéd nyelvek]]
[[mk:Самоједски јазици]]
[[mk:Самоједски јазици]]
Linia 43: Linia 44:
[[fi:Samojedikielet]]
[[fi:Samojedikielet]]
[[sv:Samojediska språk]]
[[sv:Samojediska språk]]
[[vi:Hệ ngôn ngữ Ural]]
[[zh:萨莫耶德语族]]
[[zh:萨莫耶德语族]]

Wersja z 11:17, 18 sie 2009

Języki samojedzkie, rzadziej nazywane także językami samodyjskimi - rodzina językowa, przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie rodziny uralskiej, istnieją jednak próby zakwestionowania tego faktu i uznania języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie ligi uralo-ałtajskiej.

Języki samojedzkie występuje w północnej Rosji (północno-wschodni skrawek Europy i północno-zachodnia Azja. Językami samojedzkimi posługuje się ok. 25.000-30.000 ludzi, określanych jako Samojedzi lub Nieńcy. Obecnie w użyciu znajdują się 4 języki samojedzkie, są to:

język nieniecki (juracki) (ok. 23 - 27 tys. mówiących)
język nganasański (tawgi-samojedzki) (tawgijski) (ok. 500 - 1.000 mówiących)
język eniecki (jenisej-samojedzki) (poniżej 300 mówiących)
język selkupski (ostiak-samojedzki) (ok. 1,5 - 3 tys. mówiących)

Spośród kilku wymarłych najbardziej znanym był język kamasyjski (sajan-samojedzki).

Języki samojedzkie dzieli się na dwa zespoły: północnosamojedzki i południowosamojedzki. Spośród używanych obecnie języków samojedzkich wszystkie poza selkupskim (ostiak-samojedzkim) należą do zespołu północnego. Wymarłe języki samojedzkie należały do zespołu południowego.

Szablon:Języki stub