Jednoróg (działo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Rozdzielenie informacji dotyczących dział: jednorogów i sekretnej haubicy Szuwałowa |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Kaliber; zmiany kosmetyczne |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Nazwa powstała najprawdopodobniej od herbu [[Jednorożec]] konstruktora - generała Szuwałowa, umieszczanego na dziale w formie uchwytów do przenoszenia. Cechy charakterystyczne tej konstrukcji to: |
Nazwa powstała najprawdopodobniej od herbu [[Jednorożec]] konstruktora - generała Szuwałowa, umieszczanego na dziale w formie uchwytów do przenoszenia. Cechy charakterystyczne tej konstrukcji to: |
||
* stożkowa [[komora nabojowa]], którego podstawa równała się średnicy [[ |
* stożkowa [[komora nabojowa]], którego podstawa równała się średnicy [[Kaliber broni|kalibru]] lufy, |
||
* dłuższa [[lufa]] od ówczesnych haubic. |
* dłuższa [[lufa]] od ówczesnych haubic. |
||
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 [[ |
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 [[Kaliber broni|kalibra]], przy czym jednorogi miały różne kalibry wahające się od 90 do 250 milimetrów. |
||
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie [[kartacz (pocisk)|kartaczy]], kul pełnych, naboi scalonych, jak i [[granat (broń)|granat]]ów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez [[Imperium rosyjskie|Rosję]] w czasie [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii [[Imperium osmańskie|Turcji]], [[Królestwo Prus|Prus]] i [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. Można powiedzieć, że był to odpowiedni dzisiejszej [[haubicoarmata|haubico-armaty]]. |
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie [[kartacz (pocisk)|kartaczy]], kul pełnych, naboi scalonych, jak i [[granat (broń)|granat]]ów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez [[Imperium rosyjskie|Rosję]] w czasie [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii [[Imperium osmańskie|Turcji]], [[Królestwo Prus|Prus]] i [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. Można powiedzieć, że był to odpowiedni dzisiejszej [[haubicoarmata|haubico-armaty]]. |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Zobacz także "Sekrtetna haubica Szuwałowa" |
Zobacz także "Sekrtetna haubica Szuwałowa" |
||
== Literatura == |
== Literatura == |
||
*Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I, s. 590. |
* Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I, s. 590. |
||
[[Kategoria:Artyleria]] |
[[Kategoria:Artyleria]] |
||
Wersja z 10:43, 22 mar 2010
Jednoróg to rodzaj działa z XVIII wieku konstrukcji rosyjskiego generała artylerii Piotra Szuwałowa, łączące możliwości ogniowe haubicy i niewiele ustępujące armatom. Wprowadzony został do armii rosyjskiej w 1757 roku.
Nazwa powstała najprawdopodobniej od herbu Jednorożec konstruktora - generała Szuwałowa, umieszczanego na dziale w formie uchwytów do przenoszenia. Cechy charakterystyczne tej konstrukcji to:
- stożkowa komora nabojowa, którego podstawa równała się średnicy kalibru lufy,
- dłuższa lufa od ówczesnych haubic.
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 kalibra, przy czym jednorogi miały różne kalibry wahające się od 90 do 250 milimetrów.
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie kartaczy, kul pełnych, naboi scalonych, jak i granatów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez Rosję w czasie wojny siedmioletniej stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii Turcji, Prus i Królestwa Polskiego. Można powiedzieć, że był to odpowiedni dzisiejszej haubico-armaty.
Zobacz także "Sekrtetna haubica Szuwałowa"
Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I, s. 590.