Abessivus: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot poprawia: bg:Абесив |
m robot dodaje: cs:Abessiv |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
[[bg:Абесив]] |
[[bg:Абесив]] |
||
[[ca:Cas abessiu]] |
[[ca:Cas abessiu]] |
||
[[cs:Abessiv]] |
|||
[[de:Abessiv]] |
[[de:Abessiv]] |
||
[[en:Abessive case]] |
[[en:Abessive case]] |
Wersja z 07:30, 25 maj 2010
Abessivus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający brak danego desygnatu. Pojawia się w większości w liczbie pojedynczej. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim. Należy do przypadków ginących - coraz częściej zastępują go konstrukcje omowne.
Język fiński
Budowa i użycie
Końcówką abessiwu w języku fińskim jest -tta lub 'ttä. Wybór końcówki zależy od harmonii samogłosek. Ta sama końcówka obowiązuje w liczbie mnogiej. Przypadek podlega zjawisku wymiany stóp i w większości końcówka przypadka występuje gdy rdzeń przyjmuje stopę słabą.
- raha (pieniądze) - rahatta (bez pieniędzy)
Konstrukcje omowne
- Najczęściej używa się w miejsce abessiwu konstrukcji przyimkowej ilmaan (bez) + rzeczownik w partitiwie: Olen ilman rahaa (jestem bez pieniędzy)
- Sufiks -ton/-tön (przy uwzględnieniu harmonii samogłosek). I tak rahaton - bez pieniędzy.
Obie konstrukcje są w większości wypadków zamienne.