Szwabowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
prawda |
gdfrg |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
I naczej niemiaszki lub szkopy. Po prostu niemcy, czyli chodzące |
I naczej niemiaszki lub szkopy. Po prostu niemcy, czyli chodzące zupaki |
||
=== Znaczenie potoczne === |
=== Znaczenie potoczne === |
Wersja z 16:39, 22 mar 2011
I naczej niemiaszki lub szkopy. Po prostu niemcy, czyli chodzące zupaki
Znaczenie potoczne
Określenie szwab stosowane bywa w potocznym języku polskim jako pejoratywne określenie każdego Niemca, nie tylko pochodzącego ze Szwabii[1][2][3]. Określenie to ma wydźwięk pejoratywny, podobne jak "Polack" w amerykańskim angielskim, "Polacke" po niemiecku, czy "Polak" w języku niderlandzkim.
Istnieje powiedzenie "Niemiec Szwab, diabłu brat".
Podobnie negatywny wydźwięk wobec Niemców jak wyraz "Szwab" ma określenie "szkop".
Często mówi się: "typowy Szwab", "typowy szkop", co wyraża negatywne nastawienie (często uprzedzenia) mówcy wobec określonej osoby, jednak szkop brzmi bardziej negatywnie i agresywnie niż Szwab[4].
Od rzeczownika "Szwab" powstał również czasownik "oszwabić", znaczący tyle samo co "oszukać", tylko z wydźwiękiem nieco bardziej pejoratywnym i cwaniackim. Nawiązuje to do rzekomych cech narodowych Niemców, przez które mogą być oni stosunkowo łatwym celem sprytnych naciągaczy.
Zobacz też
- ↑ Maria Peisert: Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 226 s.; ISBN 83-229-2480-1
- ↑ Maria Peisert: Nazwy narodowości i ras we współczesnej polszczyźnie potocznej.
- ↑ W literaturze polskiej wyraz "Szwab" w znaczeniu "jakiegokolwiek Niemca" z pejoratywnym podtekstem pojawił się m.in. w XIX wieku u Kraszewskiego ("Bracia Zmartwychwstańcy"), Lama ("Wielki świat Capowic") i Prusa ("Lalka").
- ↑ Słowo szkop (l. mn. szkopy) weszło do użycia zwłaszcza podczas II wojny światowej jako określenie żołnierzy niemieckich wojsk okupacyjnych. Ci bywali w polskich filmach i komiksach powojennych często przedstawiani jako okrutnicy, których jedyną łatwo rozpoznawalną artykulacją było głośne "Raus! Schnell, schnell, raus!".