Libacja (rytuał): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Antyk
Bonio (dyskusja | edycje)
link prowadził nie tam gdzie trzeba
Linia 3: Linia 3:
'''Libacja''' ([[łacina|łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[starożytność|antycznych]], a także w [[judaizm]]ie, [[hinduizm]]ie i [[Shintō]]. U [[starożytność|starożytnych]] [[Grecy|Greków]] i [[Starożytny Rzym|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie|Persów]], według [[Pliniusz Młodszy|Pliniusza Młodszego]] również u [[Celtowie|Celtów]].
'''Libacja''' ([[łacina|łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[starożytność|antycznych]], a także w [[judaizm]]ie, [[hinduizm]]ie i [[Shintō]]. U [[starożytność|starożytnych]] [[Grecy|Greków]] i [[Starożytny Rzym|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie|Persów]], według [[Pliniusz Młodszy|Pliniusza Młodszego]] również u [[Celtowie|Celtów]].


Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: [[wino]], [[Oliwa z oliwek|oliwa]], kosztowne [[olejek eteryczny|olejki eteryczne]] oraz w tradycji hinduizmu [[ghi]]. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem nazywane [[patera]]mi. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak [[Hades]], stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć.
Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: [[wino]], [[Oliwa z oliwek|oliwa]], kosztowne [[olejek eteryczny|olejki eteryczne]] oraz w tradycji hinduizmu [[ghi]]. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem nazywane paterami. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak [[Hades]], stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć.


W religii Shinto libacja jest nazywana ''Miki'' (神酒), dosłownie ''kami sake'' (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa ''[[sake]]'' dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W Shinto naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.
W religii Shinto libacja jest nazywana ''Miki'' (神酒), dosłownie ''kami sake'' (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa ''[[sake]]'' dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W Shinto naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.

Wersja z 22:42, 28 cze 2011

Scena libacji, grecka waza czerwonofigurowa, ok. 480 p.n.e., Luwr

Libacja (łac. libatio) – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach antycznych, a także w judaizmie, hinduizmie i Shintō. U starożytnych Greków i Rzymian jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach Herodota występował także u Persów, według Pliniusza Młodszego również u Celtów.

Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: wino, oliwa, kosztowne olejki eteryczne oraz w tradycji hinduizmu ghi. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem nazywane paterami. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak Hades, stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć.

W religii Shinto libacja jest nazywana Miki (神酒), dosłownie kami sake (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa sake dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W Shinto naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.