Józef Kondrat: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne merytoryczne |
m drobne techniczne |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
Na początku lat dwudziestych XX wieku występował w [[Przemyśl]]u w przedstawieniach amatorskich (w teatrze "[[Fredreum]]"). W [[1924]] roku we [[Lwów|Lwowie]] złożył aktorski egzamin eksternistyczny. W [[1933]] roku zadebiutował w filmie ''[[Dwanaście krzeseł (film 1933)|Dwanaście krzeseł]]''. Występował na scenach [[Lwów|Lwowa]], [[Łuck]]a, [[Lublin]]a, [[Poznań|Poznania]]. |
Na początku lat dwudziestych XX wieku występował w [[Przemyśl]]u w przedstawieniach amatorskich (w teatrze "[[Fredreum]]"). W [[1924]] roku we [[Lwów|Lwowie]] złożył aktorski egzamin eksternistyczny. W [[1933]] roku zadebiutował w filmie ''[[Dwanaście krzeseł (film 1933)|Dwanaście krzeseł]]''. Występował na scenach [[Lwów|Lwowa]], [[Łuck]]a, [[Lublin]]a, [[Poznań|Poznania]]. |
||
W czasie II wojny światowej zagrał w antypolskim filmie ''[[Powrót do ojczyzny]]'' (niem. Heimkehr), za co skazany został przez [[Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej|władze podziemne]] na [[infamia|infamię]]<ref>Janina Hera, ''Losy aktorów w Generalnym Gubernatorstwie'', "Pamiętnik Teatralny", [[1997]], nr 46.</ref> |
W czasie II wojny światowej zagrał w antypolskim filmie ''[[Powrót do ojczyzny]]'' (niem. Heimkehr), za co skazany został przez [[Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej|władze podziemne]] na [[infamia|infamię]]<ref>Janina Hera, ''Losy aktorów w Generalnym Gubernatorstwie'', "Pamiętnik Teatralny", [[1997]], nr 46.</ref>. Potem działał w polskim ruchu oporu. Po wojnie grał w teatrach [[Rzeszów|Rzeszowa]], [[Lublin]]a, [[Bydgoszcz]]y. Od [[1948]] roku występował na scenach warszawskich. |
||
== Filmografia == |
== Filmografia == |
Wersja z 03:24, 19 lut 2012
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Józef Kondrat (ur. 3 marca 1902 w Przemyślu, zm. 4 sierpnia 1974 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny. Brat Tadeusza Kondrata, stryj Marka Kondrata.
Na początku lat dwudziestych XX wieku występował w Przemyślu w przedstawieniach amatorskich (w teatrze "Fredreum"). W 1924 roku we Lwowie złożył aktorski egzamin eksternistyczny. W 1933 roku zadebiutował w filmie Dwanaście krzeseł. Występował na scenach Lwowa, Łucka, Lublina, Poznania.
W czasie II wojny światowej zagrał w antypolskim filmie Powrót do ojczyzny (niem. Heimkehr), za co skazany został przez władze podziemne na infamię[1]. Potem działał w polskim ruchu oporu. Po wojnie grał w teatrach Rzeszowa, Lublina, Bydgoszczy. Od 1948 roku występował na scenach warszawskich.
Filmografia
- 1933 – Dwanaście krzeseł
- 1933 – Dzieje grzechu
- 1933 – Każdemu wolno kochać – widz w teatrze
- 1933 – Zabawka
- 1934 – Parada rezerwistów – szeregowy
- 1935 – Antek policmajster – Felek
- 1935 – Kochaj tylko mnie – posłaniec
- 1936 – Fredek uszczęśliwia świat – Józef Bomba
- 1936 – Jego wielka miłość – cwaniak w knajpie
- 1936 – Pan Twardowski – żebrak
- 1937 – Dyplomatyczna żona – sekretarz dyrektora Krupka
- 1937 – Trójka hultajska – czeladnik stolarski Wiórek
- 1938 – Królowa przedmieścia – Kajetan
- 1938 – Strachy obsada aktorska – ojciec Teresy
- 1939 – Czarne diamenty – Gustlik, brat Teresy
- 1941 – Heimkehr – Obsada aktorska
- 1953 – Sprawa do załatwienia – buchalter, pasażer wagonu sypialnego
- 1954 – Uczta Baltazara Kienzel, były dyrektor fabryki Lewarta
- 1957 – Król Maciuś I – minister oświaty
- 1958 – Pożegnania – "Mistrz" w lokalu
- 1961 – Komedianty – Werner
- 1962 – Dom bez okien Szarlit, dyrektor cyrku
- 1962 – Rodzina Milcarków – generał le Ronde
- 1963 – Weekendy – malarz
- 1964 – Przerwany lot – ojciec
- 1965 – Wystrzał – lekarz
- 1967 – Ojciec – homoseksualista
- 1968 – Wniebowstąpienie – profesor Karol Goldstein, ojciec Sebastiana
- 1970 – Epilog Norymberski – obrońca
- 1970 – Pan Dodek – taksówkarz Felek
- 1971 – System