Cefal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2+) (Robot poprawił ar:بوري (سمك) |
m r2.7.2+) (Robot poprawił uk:Лобань (риба) |
||
Linia 80: | Linia 80: | ||
[[roa-tara:Capòzze]] |
[[roa-tara:Capòzze]] |
||
[[tr:Dubar]] |
[[tr:Dubar]] |
||
[[uk:Лобань]] |
[[uk:Лобань (риба)]] |
||
[[vi:Cá đối đầu dẹt]] |
[[vi:Cá đối đầu dẹt]] |
||
[[zh:鯔魚]] |
[[zh:鯔魚]] |
Wersja z 20:53, 4 lip 2012
Mugil cephalus[1] | |
Linnaeus, 1758 | |
ławica cefali pospolitych | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
cefal pospolity |
Cefal pospolity, łoban, mugil cefal (Mugil cephalus) – ryba z rodziny mugilowatych (Mugilidae).
Występowanie
Przybrzeżne wody południowej Europy od ujścia Loary po Morze Czarne i Azowskie. Żyje stadnie w morskich wodach przybrzeżnych. Często spotykany w przyujściowych odcinkach rzek. Świetnie pływa i skacze.
Opis
Osiąga długość ciała 60–70 cm i masę 2–4 kg. Ciało wydłużone, lekko bocznie spłaszczone. Otwór gębowy przedni, niewielki. Łuski duże, linia boczna przerywana. Oczy zaopatrzone w dobrze rozwinięte powieki tłuszczowe. Płetwa grzbietowa dwudzielna. Przednia płetwa krótka, z 4 twardymi promieniami, tylna dłuższa tylko z dwoma pierwszymi twardymi promieniami.
Grzbiet szary, ze złotym lub niebieskim połyskiem. Pokrywy skrzelowe ze złotym i srebrnym połyskiem. Wzdłuż boków ciała 9–10 ciemnych smug.
Odżywianie
Skorupiaki, małe mięczaki, robaki i inne organizmy żyjące w mule. Pokarm rozciera zębami gardłowymi[potrzebny przypis].
Rozród
Trze się wiosną w ujściach rzek. Ikra jest zaopatrzona w kroplę tłuszczu, dzięki czemu unosi się w wodzie. Żyje w ławicach, ikrę składa w wodach słodkich.
Znaczenie gospodarcze
Łoban jest masowo poławiany jako ryba konsumpcyjna, tak przez zawodowych rybaków, jak i przez wędkarzy amatorów.
- ↑ Mugil cephalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.