Liga Asobal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m r2.7.2+) (Robot poprawił it:Campionato spagnolo di pallamano maschile |
||
Linia 129: | Linia 129: | ||
[[ko:리가 아소발]] |
[[ko:리가 아소발]] |
||
[[hr:Liga ASOBAL]] |
[[hr:Liga ASOBAL]] |
||
[[it:Campionato spagnolo di pallamano maschile]] |
|||
[[it:Liga ASOBAL]] |
|||
[[he:הליגה הספרדית בכדוריד]] |
[[he:הליגה הספרדית בכדוריד]] |
||
[[la:Liga ASOBAL]] |
[[la:Liga ASOBAL]] |
Wersja z 20:23, 15 paź 2012
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Data założenia | |
Poprzednia nazwa |
División de Honor |
Partner TV | |
Sponsor tytularny |
renfe, mondo, aegon, select, rehband |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
16 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | |
Najwięcej zwycięstw |
FC Barcelona (19) |
Strona internetowa |
Liga ASOBAL w piłce ręcznej mężczyzn, wcześniej División de Honor – najwyższa klasa rozgrywek ligowych piłki ręcznej mężczyzn w Hiszpanii. Najwięcej zwycięstw w historii – 19, zanotowała drużyna FC Barcelony.
Historia
Pierwsze w historii oficjalne rozgrywki o mistrzostwo Hiszpanii w piłce ręcznej mężczyzn przeprowadzono w sezonie 1958/1959, triumfował BM Granollers. Liga nosiła nazwę División de Honor aż do sezonu 1989/1990. Od sezonu 1990/1991 rozgrywki noszą nazwę Liga ASOBAL. W sezonach 1961/1962 oraz 1962/1963 rozgrywki nie odbyły się.
System rozgrywek
W Lidze ASOBAL mecze rozgrywane są w system ligowym "każdy z każdym", mecz i rewanż. W trakcie całego sezonu drużyny muszą rozegrać 30 meczów. Nie istnieją play-offy ani finał ligi. Za każdy wygrany mecz drużyna otrzymuje 2 pkt, za porażkę 0 pkt, jeśli końcowy wynik będzie na remis, drużyny dzielą między sobą punkty, każdy otrzymuje 1 pkt. 6 drużyn, które na zakończenie sezonu zajmą kolejno 6 pierwszych miejsc, grają w europejskich pucharach. 2 drużyny na ostatnich miejscach automatycznie spadają do División de Plata.
Mistrzowie Hiszpanii
- 1959 – BM Granollers
- 1960 – BM Granollers
- 1961 – BM Granollers
- 1962 – rozgrywki nie odbyły się
- 1963 – rozgrywki nie odbyły się
- 1964 – Atlético Madryt
- 1965 – Atlético Madryt
- 1966 – BM Granollers
- 1967 – BM Granollers
- 1968 – BM Granollers
- 1969 – FC Barcelona
- 1970 – BM Granollers
- 1971 – BM Granollers
- 1972 – BM Granollers
- 1973 – FC Barcelona
- 1974 – BM Granollers
- 1975 – CB Calpisa
- 1976 – CB Calpisa
- 1977 – CB Calpisa
- 1978 – CB Calpisa
- 1979 – Atlético Madryt
- 1980 – FC Barcelona
- 1981 – Atlético Madryt
- 1982 – FC Barcelona
- 1983 – Atlético Madryt
- 1984 – Atlético Madryt
- 1985 – Atlético Madryt
- 1986 – FC Barcelona
- 1987 – Elgorriaga Bidasoa
- 1988 – FC Barcelona
- 1989 – FC Barcelona
- 1990 – FC Barcelona
- 1991 – FC Barcelona
- 1992 – FC Barcelona
- 1993 – GD Teka
- 1994 – GD Teka
- 1995 – Elgorriaga Bidasoa
- 1996 – FC Barcelona
- 1997 – FC Barcelona
- 1999 – FC Barcelona
- 1990 – FC Barcelona
- 2000 – FC Barcelona
- 2001 – CB Ademar León
- 2002 – SDC San Antonio
- 2003 – FC Barcelona
- 2004 – BM Ciudad Real
- 2005 – SDC San Antonio
- 2006 – FC Barcelona
- 2007 – BM Ciudad Real
- 2008 – BM Ciudad Real
- 2009 – BM Ciudad Real
- 2010 – BM Ciudad Real
- 2011 – FC Barcelona
- 2012 – FC Barcelona
Tytuły mistrza Hiszpanii
(liczone od 1959 do dziś)
- FC Barcelona – 19
- BM Granollers – 10
- Atlético Madryt – 7
- BM Ciudad Real – 5
- CB Calpisa – 4
- GD Teka – 2
- Elgorriaga Bidasoa – 2
- SDC San Antonio – 2
- CB Ademar León – 1
Sezon 2010/11
- Osobny artykuł:
W sezonie 2010/11 wzięło udział 16 drużyn, z których każda rozegrała po 30 meczów. W Lidze ASOBAL obowiązuje system rozgrywek: mecz-rewanż. Tytułu bronić będzie drużyna BM Ciudad Real, a w roli beniaminka występowały Alser Puerto Sagunto i Rayet Guadalajara. Drużyny, które zajęły miejsca 1-4, zagrały w Lidze Mistrzów. Miejsca 5-6 kwalifikowały do gry w Pucharze EHF. Drużyny, które zajęły 2 ostatnie miejsca, zostały zdegradowane do División de Plata (2. Liga).