Saturnalia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.3) (Robot przeniósł strony z eo:Saturnaloj do eo:Saturnalioj |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ |
{{Inne znaczenia|'''święta''' obchodzonego w starożytnym Rzymie|[[saturnalia (dinozaur)]]}} |
||
{{Święto infobox |
{{Święto infobox |
||
|Nazwa =Saturnalia |
|Nazwa =Saturnalia |
||
Wersja z 19:48, 21 sty 2013
 Saturnalia w GNAM[a] w Rzymie (Ernesto Biondi, 1899). | |
| Dzień | |
|---|---|
| Państwa | |
| Typ święta | |
| Religie | |
| Upamiętnia | |
Saturnalia – doroczne święto ku czci boga rolnictwa Saturna obchodzone w starożytnym Rzymie od 17 do 23 grudnia.
Początkowo święto trwało jeden dzień – czternasty przed kalendami styczniowymi, czyli 19 grudnia. W połowie I w. p.n.e. obchody obejmowały już tydzień (17 – 23 grudnia). Oktawian August nakazał skrócić je do trzech dni, aby sądy nie musiały być zamknięte zbyt długo, ale niemal wszyscy i tak świętowali przez tydzień.
Było to święto pojednania i równości[1]. Zawieszano wówczas prowadzenie wszelkiej działalności gospodarczej, niewolnicy świętowali na równi z wolnymi. Saturnowi składano ofiary, a orszaki weselących się ludzi zmierzały przez całe miasto na uczty i zabawy. Ojców rodzin obdarzano podarkami - głównie woskowymi świecami[2] i glinianymi figurkami (jako symbol ofiar z ludzi składanych Saturnowi we wcześniejszych czasach).
Bliskim Saturnaliom świętem były Brumalia (od jednego z imion boga Bachusa, Brumus lub od łac. bruma – najkrótszy dzień[3]), obchodzone dwa razy w roku, w związku z równonocą jesienną i wiosenną (Saturnalia obchodzono w okresie przesilenia zimowego; istnieje także interpretacja wg której Brumalia odbywały się w innych okresach); wydarzenia te z czasem zaczęto mylić i utożsamiać[4].
- ↑ (wł.) Galleria Nazionale d'Arte Moderna e Contemporanea (GNAM).
- ↑ William Warwick Buckland, The Roman Law of Slavery: The Condition of the Slave in Private Law from Augustus to Justinian, Cambridge University Press, 2010, s. 74.
- ↑ H. S. Versnel, Inconsistencies in Greek and Roman Religion: Transition and Reversal in Myth and Ritual, Volume 2, BRILL, 1990, s. 185.
- ↑ John Bell, Bell's New Pantheon; Or, Historical Dictionary of the Gods, Demi-gods, Heroes, and Fabulous Personages of Antiquity, 1790, s. 141.
- ↑ H. S. Versnel, op. cit., s. 185.