Frak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
+ |
popr. |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Zwyczajowo fraki noszą [[dyrygent|dyrygenci]], zawodowi tancerze podczas turniejów tańca towarzyskiego oraz [[kelner]]zy w eleganckich [[Restauracja (lokal gastronomiczny)|restauracjach]] (dla odróżnienia od gości używają czarnych muszek). |
Zwyczajowo fraki noszą [[dyrygent|dyrygenci]], zawodowi tancerze podczas turniejów tańca towarzyskiego oraz [[kelner]]zy w eleganckich [[Restauracja (lokal gastronomiczny)|restauracjach]] (dla odróżnienia od gości używają czarnych muszek). |
||
Około roku [[1740]] frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej [[Peleryna|peleryny]] [[sukno|sukiennej]]. Od połowy wieku [[XIX wiek|XIX]] szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć |
Około roku [[1740]] frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej [[Peleryna|peleryny]] [[sukno|sukiennej]]. Od połowy wieku [[XIX wiek|XIX]] szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej. |
||
Frak z czarną kamizelką jest najelegantszym dziennym strojem męskim noszonym w najbardziej uroczystych okazjach (np. oficjalna wizyta składana głowie państwa)<ref>E. Pietkiewicz, ''Protokół dyplomatyczny'', MSZ, Warszawa 1998, s. 260</ref>. |
Frak z czarną kamizelką jest najelegantszym dziennym strojem męskim noszonym w najbardziej uroczystych okazjach (np. oficjalna wizyta składana głowie państwa)<ref>E. Pietkiewicz, ''Protokół dyplomatyczny'', MSZ, Warszawa 1998, s. 260</ref>. |
||
Wersja z 19:12, 6 sie 2013
Frak – najbardziej elegancki męski strój wieczorowy, używany tylko przy szczególnie uroczystych okazjach, jak np. ślub[1] lub uroczysty bal.
Składa się z charakterystycznej marynarki o długich połach, porównywanych z ogonem jaskółki. Pomimo, że ma z przodu równoległe rzędy guzików, frak nie jest z przodu zapinany. Wyłogi fraka są ozdobione błyszczącą satyną. Do fraka nosi się spodnie bez mankietów, z dwoma lampasami ozdabiającymi szew boczny. Ważnym elementem stroju jest biała kamizelka z pikowej bawełny i biała usztywniona z przodu koszula z zagiętymi rożkami kołnierzyka. Całość uzupełniać powinna biała muszka, również z pikowej bawełny, czarne lakierki i długie, czarne skarpetki. Do fraka nosi się zegarek na łańcuszku. W kieszonce marynarki biała poszetka[2].
Zwyczajowo fraki noszą dyrygenci, zawodowi tancerze podczas turniejów tańca towarzyskiego oraz kelnerzy w eleganckich restauracjach (dla odróżnienia od gości używają czarnych muszek).
Około roku 1740 frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej peleryny sukiennej. Od połowy wieku XIX szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej.
Frak z czarną kamizelką jest najelegantszym dziennym strojem męskim noszonym w najbardziej uroczystych okazjach (np. oficjalna wizyta składana głowie państwa)[3].
- ↑ Black tie guide. [dostęp 27 stycznia 2010].
- ↑ zob. J. Turbasa, ABC męskiej elegancji, Kraków 2001, s. 75
- ↑ E. Pietkiewicz, Protokół dyplomatyczny, MSZ, Warszawa 1998, s. 260
